“Ik zal jullie vandaag eens goed laten zweten”, lacht Cindy Briers van Toerisme Sint-Truiden. Ze woont al 18 jaar in de streek. Haspengouw heeft dan ook geen geheimen voor haar. Briers is dus de perfecte gids en maakt ons wegwijs in het Limburgs fietsparadijs. Ze toont ons haar favoriete route: een heuvelachtige tocht van 33 kilometer.

De route die ze ons voor de wielen schuift, is een van de vijf routes die starten in Sint-Truiden. “Het is deze zomer 22 jaar geleden dat de provincie uitpakte met het fietsroutenetwerk”, vertelt Briers. “Hier in Sint-Truiden kan je vijf routes op dat netwerk volgen. Drie ervan staan in het thema van de fruitstreek, de andere twee focussen zich op het rijke verleden van Sint-Truiden. Zwaar zijn de routes niet. De afstanden schommelen tussen twintig en vijftig kilometer, zodat ze voor iedereen te doen zijn.”

De provincie Limburg profileert zich als hét fietsparadijs van België en haalt het meeste inkomsten uit het fietstoerisme. De provincie zet dan ook sterk in op het comfort en de veiligheid van de fietsers en dat werpt zijn vruchten af. “Hier in Sint-Truiden is de fietsverhuur de afgelopen vijf jaar verdubbeld”, verklapt Briers. “In 2012 verhuurde de stad ongeveer 3.500 fietsen, vorig jaar waren dat er 7.000.”

Paradijs

Wij besluiten om ook zo’n tweewieler te huren en trekken op pad. Het begin van de tocht verloopt meteen wat stroef. Door de wegenwerken is de bewegwijzering niet altijd even zichtbaar. Een van de pijltjes zit verstopt achter een kraan en is niet goed te zien. Het is een eerste keer vloeken en de tocht is nog maar net bezig.

We gaan ervan uit dat het vervolg van de tocht wél goed bewegwijzerd is en wijzen de wegenwerken hier als de schuldige aan. Gelukkig kom je na dit voorval terecht in een oase van rust. We rijden tussen de fruitbomen over autoluwe wegen. Dit is werkelijk het fietsparadijs.

De provincie denkt hier niet alleen aan de fietsers, maar ook aan de horeca. We volgen ons kaartje en merken al snel op dat er heel wat fietsvriendelijke cafés en brasseries langs de weg liggen. We zitten ondertussen in de helft van onze tocht en besluiten om in zo’n café onze dorst te lessen. “Een fietscafé verschilt niet veel van een gewoon café”, zegt Briers. “Ze zijn erop voorzien veel fietsers te ontvangen en hebben meestal een grotere fietsenstalling. Het is de provincie die ze de benaming heeft gegeven omdat ze langs de routes liggen.”

We worden verwelkomd door uitbaatster Maaike Moens van domein ‘t Speelhof. Zij is tevreden dat haar domein naast een van de fietsroutes ligt. “Wij profiteren mee van het fietstoerisme in deze streek. Zeker in de bloesemperiode krijgen we heel wat volk over de vloer. Het zijn vooral Vlamingen en Nederlanders die de fietsroutes volgen. Het gebeurt wel eens dat ze hier op vakantie zijn en ze ons naar de mooiste fietsroutes vragen, dan geven wij ze met plezier advies.”

Bloesemperiode

Onze dorst is gelest en onze benen zijn uitgerust. We kunnen weer vertrekken voor het tweede deel van onze tocht. Het is ondertussen bijna middag, het zonnetje brandt en het is prachtig weer om te fietsen. We zijn dan ook niet de enigen. Het is druk op de Haspengouwse wegen, maar toch was het hier een maand geleden nog veel drukker.

Dat was tijdens de bloesemperiode. Die duurde dit jaar van eind maart tot midden april. “Op een maand tijd heeft de fietsteller van de streek meer dan 20.000 fietsers geregistreerd”, weet Briers. “Dat is enorm veel. De stad Sint-Truiden zet hier dan ook extra op in en organiseert in die periode verschillende activiteiten. Ze plaatsten bijvoorbeeld drankstandjes langs de route waar fietsers iets konden drinken.”

Wij hebben al lang spijt dat we toen niet zijn langsgekomen. Een koel drankje in het midden van de natuur zou vandaag meer dan deugd doen.

Profrenners

Ondanks het gemis aan een koel drankje, genieten we van onze resterende kilometers. Onze gids had niet gelogen. Het landschap gaat op en neer, maar de tocht werd nooit zo zwaar dat we ons in het zweet rijden. Het is geen wonder dat profrenners als Tim Wellens of Ben Hermans een bergje op kunnen, zij zijn opgegroeid in deze streek en hebben de heuveltjes van jongs af aan in de benen. Auto’s kom je hier amper tegen en de weg ligt er, op enkele schoonheidsfoutjes na, piekfijn bij.

Na twee uurtjes rijden komen we moe maar voldaan terug aan in het centrum van Sint-Truiden. Cindy wacht ons op. Vol spanning wil ze weten wat we van de tocht vonden. We kunnen alleen maar bevestigen wat ze ons beloofd had. Haspengouw is het fietsparadijs op aarde. De prachtige uitzichten die zich afwisselen met korte klimmetjes en oude kastelen vormen het perfecte decor voor een ontspannende fietstocht.