Kompany beleefde een jaar vol kommer en kwel, maar is sinds begin maart blessurevrij. Het is intussen van 13 oktober 2015 in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Israël (3-1) geleden dat “Vince the Prince” nog eens in actie kwam voor de Duivels. Het was dan ook met zichtbaar plezier dat de 31-jarige centrale verdediger vanochtend weer op het trainingsveld stond bij de Rode Duivels.

Op de persconferentie na de training gaf Kompany aan nooit aan zichzelf te hebben getwijfeld: “Ik beschik over Brussels lef en zelfvertrouwen. Hier ben ik weer. Ik kan niet zeggen dat ik mentaal nog veel sterker kan zijn. Ik begin elke campagne met veel zelfvertrouwen. Ik snap dat er twijfels waren, maar ik ken mijn niveau en heb nooit getwijfeld.”

In het seizoensslot knokte Kompany zich weer in de basis bij Manchester City, met drie doelpunten in acht Premier League wedstrijden als kers op de taart. “Die wedstrijd tegen Chelsea was daarbij heel bepalend. Ik had lang niet gespeeld en toen heeft Guardiola - vermoed ik - gezien dat hij op mij kan rekenen. Daarna ging het allemaal wat makkelijker. Ik heb hem misschien wel wat moeten overtuigen van mijn voetballende kwaliteiten, ik speel immers soberder dan vroeger.”

“Eden heeft rol van kapitein goed ingevuld”

Kompany krijgt wel zijn aanvoerdersband niet terug van bondscoach Roberto Martinez, die blijft voor Eden Hazard. Maar dat vindt hij zelf niet zo erg: “Die band is niet zo belangrijk, spelen en mezelf opnieuw integreren in de groep wel. Eden heeft de taak en de rol van kapitein ook goed ingevuld de voorbije jaren. Hij is een bescheiden jongen met een groot hart. Daarom krijgt hij ook zo veel respect, is hij zo geliefd. Het klopt dat hij een totaal andere persoonlijkheid is dan ik, maar er is ook geen wet die zegt hoe een kapitein zich moet gedragen. Ik heb me de bewust op de achtergrond gehouden. Zo kregen de jongeren de kans om zich te ontwikkelen.”

Naast een nieuwe kapitein treft Kompany ook een nieuwe bondscoach en een nieuw spelsysteem met drie verdedigers aan. Ook dat baart hem niet al te veel zorgen. “Ik heb al in een 3-4-3 gespeeld en als ploeg moet je flexibel kunnen zijn. Met de coach heb ik al veel gepraat en bovendien kende ik hem al voor hij bondscoach was.”

“Waarschijnlijk mijn laatste seizoen bij nationale ploeg”

Blijft die ene droom, het WK van volgende zomer: “Rusland is een geweldige motivatie geweest de voorbije maanden, bij moeilijke momenten kijk je er echt naar uit. Dat is een belangrijk doel, dat hield me scherp. Ik wil een geweldig WK beleven in 2018. En moest het niet lukken, dan is het maar zo. En nadien? De kans is groot dat volgend seizoen mijn laatste is bij de nationale ploeg, al is dat zeker nog niet definitief.”