Indonesisch president: “Voor holebirechten is in ons land geen plaats”
Aan de benarde situatie van de LGBT-community in Indonesië zal de komende jaren waarschijnlijk niet veel veranderen, integendeel. In een confronterend statement liet de woordvoerder van president Joko Widodo horen dat er in het land “geen plaats is voor de verdediging van rechten voor holebi’s”.
“Voor normale burgerrechten - zoals het recht op onderwijs en een identiteitskaart voor iedereen - daarvoor wordt in Indonesië geijverd. Maar voor de uitbouw van LGBT-actiegroepen is in ons land geen plaats”, zo laat de woordvoerder van Indonesisch president Widodo horen. Die reactie komt er na de publicatie van een Human Rights Wacht-rapport, waarin de organisatie de benarde situatie van holebi's in het land aan de kaak stelt. Niet alleen worden LGBT’s in Indonesië al jarenlang publiek veroordeeld, het laatste half jaar zou er ook nog eens een expliciet - en bijzonder alarmerend - antiholebidiscours zijn ontstaan in de hoogste en meest invloedrijke kringen van het land.
Lesbiennes, homo’s, transgenders en biseksuelen zijn in Indonesië altijd al een doelwit voor afwijzing en geweld door islamitische groeperingen geweest. De laatste maanden mondde die afwijzing echter uit in de regelrechte afbraak van de rechten van LGBT's. Omdat nu ook politici, invloedrijke islamitische organisaties en religieuze conservatieven regelrecht de aanval hebben ingezet op LGBT-actiegroepen gaat de toekomst van holebi's in Indonesië er steeds zwartgalliger uitzien, waarschuwt Human Rights Watch.
'LGBT: een serieuze dreiging'
Volgens Human Rights Watch begon het allemaal op 24 januari toen er in de conservatieve krant Republika een artikel verscheen met de provocerende kop: ‘LGBT: een serieuze dreiging’. Niet lang daarna gooide minister van Onderwijs Muhammad Natsir nog wat olie op het vuur door een informatieve actiegroep rond seksualiteit en gender aan de Universiteit van Indonesië zonder pardon af te voeren. In plaats van de discriminerende feiten te veroordelen, liet de overheid bovendien doodleuk weten dat het verdedigen van holebirechten "voor hen geen prioriteit was”. De minister van Defensie suggereerde dan weer dat LGBT-actiegroepen sowieso niet gesteund zouden mogen worden omdat die zich schuldig maken aan “een moderne manier van oorlogvoering”.
De minister van Onderwijs weert LGBT-actiegroepen van de universiteitscampus en de overheid laat weten dat holebirechten voor hen 'geen prioriteit zijn'
In diezelfde periode dienden islamitische activisten bij het Indonesische gerecht een verzoek in om seks tussen mensen van hetzelfde geslacht strafbaar te maken.
Wat begon als publieke afwijzing groeide in Indonesië dan ook al snel uit tot het regelrecht veroordelen van homoseksualiteit als een crimineel feit, “een ziekte” waartegen dringend een remedie moest worden gevonden, zo zegt Human Rights Watch in haar rapport. Het steeds vijandelijke wordende discours zorgt er bovendien voor dat er in het land ook steeds meer geweld tegen seksuele minderheidsgroepen wordt gebruikt.
"Heiligschennis"
In februari van dit jaar omschreef Nahdlatul Ulama, de grootste moslimvereniging van het land, de levensstijl van holebi’s als “pervers” en als een “ontheiliging van de menselijke waardigheid”. In Atjeh, de enige Indonesische provincie waar de islamitische wet van kracht is, zette de overheid werkgevers er zelfs toe aan geen holebi’s meer in dienst te nemen. In Yogyakarta dwong een islamitische groepering een internaat voor transgenders de deuren te sluiten en ook een open huis voor holebirechten moest er eerder dit jaar onder dwang de boeken toe doen.
De impact van het antiholebidiscours dat de hoogste officiële instanties – zoals de president en verschillende ministers – zichzelf zijn gaan aanmeten, lijkt dan ook een enorme impact te hebben op het dagelijks leven van de plaatselijke LGBT-bevolking. Dat beaamt ook Agustine, lesbienne en voorvechtster van holebirechten in het land. "Vroeger trokken we gewoon weinig aandacht, maar tegenwoordig hebben mensen ons in het vizier, ze zijn achterdochtig, vragen ons waar om we er zo 'tomboy'-achtig uitzien."