De kern van het probleem is het vastrecht, zeg maar het jaarlijks abonnementsgeld dat de Vlaming aan zijn drinkwatermaatschappij betaalt. Per aansluitpunt bedraagt dat 100 euro (plus 6 euro btw). Per gedomicilieerde gaat daar 20 euro vanaf. Een gezin met drie kinderen betaalt dus nul euro vastrecht, een alleenstaande 80 euro. En 118.000 Vlamingen die geen druppel water verbruiken betalen zelfs de volle pot. We hebben het dan over oudjes die hun woning voor een rusthuis hebben moeten inruilen en hun eigendom behouden, of over woningeigenaars die een tijdje in het buitenland gaan werken of studeren.

Sp.a vindt dit oneerlijk. De oppositiepartij vindt dat de minister te zeer uitgaat van een standaardgezin met twee kinderen en de explosieve stijging van het aantal alleenstaanden negeert - in 2030 zal ons land er één miljoen tellen. Dat zij voor hun drinkwater veel meer vastrecht moeten betalen dan een gewoon gezin dat toch veelal meer verbruikt, is onlogisch. Minister Schauvliege ziet dat anders en stelt dat waterzuivering een maatschappelijke kost is die wordt gedragen door het vastrecht. De veelgeplaagde CD&V-excellentie vindt het logisch dat iedereen mee deelt in die onkosten. Maar dat is iets te kort door de bocht. Van de 100 euro vastrecht gaat slechts 20 euro naar waterzuivering. 30 euro gaat naar de afvoer van afvalwater en 50 euro is voor de drinkwaterproductie.

Solidariteit is een mooi principe. Dat gezinnen met kinderen op allerlei domeinen financieel worden ondersteund voor de zware kost die de opvoeding van kinderen met zich meebrengt, is volkomen verdedigbaar. Niet het principe van de solidariteit, wel de mate waarin die wordt toegepast, is bij de waterfactuur de inzet van de discussie. We kunnen alleen hopen dat de minister bij de evaluatie van de nieuwe tariefstructuur naar een meer uitgebalanceerd vastrecht gaat. Onze drinkwaterfactuur is sinds 2000 met gemiddeld 61 procent gestegen, niet omdat we meer verbruiken maar omdat we meer moeten betalen voor waterzuivering. Betaalbaar drinkwater is geen luxeproduct maar moet een basisrecht blijven, ook in de rijke regio die Vlaanderen heet.