“Ze zitten vast in de hel”

“Die mensen komen hier toe op het eiland, na een helse reis in rubberen bootjes. Zo dankbaar. Sommigen kussen zelfs de grond. De hoop in hun ogen, ze hebben het gehaald. Terwijl ik wist... Dat de meesten een jaar later nog in het vluchtelingenkamp van Chios zouden zitten. Zonder vooruitzicht, gehaat door de bevolking, tussen de ratten”, beschrijft sociaal werkster Eli Bijnens (24). Een halfjaar lang ging de jonge Hoeseltse helpen op het Griekse vluchtelingeneiland. Zes maanden van gestenigde tentenkampen, rattenbeten in het gezicht van de schoolkinderen en vooral uitgebluste blikken.