Alle nieuws uit de Tour de France 2017 op Sportwereld.be! Bekijk hier de tussenstand in alle klassementen Ontdek hier alle etappes

Cannondale-baas Jonathan Vaughters beloofde voor de start nog vuurwerk maar zijn pupil Rigoberto Uran kon Chris Froome nooit bedreigen. De Colombiaan kon enkel volgen en was blij om het spoor van de gele trui als vijfde te finishen. Want tegen dit Team Sky is weinig te beginnen...

“Met Landa erbij hebben Rigoberto (Uran) en Bardet geen kans om voor de eindzege mee te strijden”, aldus Vaughters. “Zonder Uran zou het een strijd geweest zijn van man-tegen-man tegen Froome, maar dat is er nooit van gekomen. Zonder Landa zouden Bardet en Uran Froome om beurten hebbeen kunnen bestoken en zou er wel eentje kunnen wegrijden. Zo win je de Tour, maar dat was onmogelijk. De Sky-renners leggen zo’n hoog tempo op - waar Chris goed in is - en vervolgens spelen ze het ook erg slim door Landa te laten aanvallen. Daardoor moesten wij energie verspillen, waarna Chris het gewoon kon afmaken.”

“Het is frustrerend als je mannen als Kwiatkowski, Nieve en Landa ziet. Dat zouden kopmannen zijn in elk ander team maar Team Sky kan hen zo’n gigatisch salaris betalen dat ze gewoon voor Chris willen rijden. Dat is erg moelijk om tegen te vechten. Het is zoals schaak spelen terwijl er eentje 27 stukken heeft en de andere slechts drie. Sky speelt met allemaal koninginnen”

Barguil: “Toen Contador riep, ben ik mijn eigen tempo gaan rijden”

Warren Barguil is in the winning mood. Na de overwinning in Foix vorige week vrijdag op de Franse nationale feestdag, mocht hij ook juichen op de Col d’Izoard. “Ongelooflijk”, verklaarde hij. “Ik was al door het dolle heen na mijn eerste ritzege, nu pak ik een tweede.”

Warren Barguil dacht nochtans niet aan de ritzege toen hij in de aanval trok. “Ik wilde gewoon een plek opschuiven in het klassement, tijd nemen en dat was mijn doelstelling. Toen ik bij Tony Gallopin raakte, dacht ik dat ik al op kop reed, maar toen zag ik dat Atapuma nog voorop reed. Ik herinnerde me dat hij vorig jaar voor me reed in de Ronde van Zwitserland en ik hem toen niet wist bij te benen en tweede werd, ook al reed hij slechts enkele meters voor me uit. Nu maakte ik me sterk dat ik hem wel wilde pakken en mij niet hetzelfde zou overkomen. Ik beet op de tanden en zette door. Op zo’n 500 meter van het einde wist ik dat het binnen was.”

Barguil, die eind april nog een bekkenbreuk opliep in de Ronde van Romandië, raakte slechts net op tijd klaar voor de Tour de France en kende de voorbije jaren heel wat pech. “Het doet zo veel deugd om hier te winnen, nu al voor de tweede keer in de Tour, want ik heb zo veel pech gehad. Eindelijk lacht het leven me toe en loont al mijn harde werk. Niet veel mensen weten dat ik zo veel heb afgezien en ik ben er blij dat ik eindelijk kan tonen wat mijn potentieel is. Het feit dat ik hier, na mijn blessure, met de nodige frisheid aan de start kom is wellicht een voordeel. Ik heb de supervorm te pakken. Met de benen die ik dit jaar heb, is mikken op een klassement in de toekomst wel mogelijk. De Tour eindigen in de top vijf is één van mijn doelen, we zien wel volgend jaar hoe dat zal lopen, maar ik ga wel dezelfde tactiek toepassen en zorgen dat ik minder wedstrijden koers voor de Tour, want fris hier starten is echt wel van belang om te scoren. Ik verbaas mezelf hier, dit geeft heel veel hoop.”

Barguil wees met zijn vingers in de lucht toen hij over de finish reed. “Ik draag deze zege op aan mijn grootouders. Ik deed dat ook al bij mijn overwinningen in de Vuelta (in 2013, toen hij twee etappes won) en maakte dit gebaar opnieuw. Ze volgen me van kleins af aan, betekenden veel voor mij en dat zal ik nooit vergeten.”

“Ik leef een beetje in een droom, dit is fantastisch. Gisteren had ik het er nog over met Michael Matthews op de kamer dat niemand vooraf kon denken dat we zo’n Tour zouden rijden en nu vallen we van het ene in het andere geluk. Een journalist wees me er trouwens woensdag ook op dat de score in zijn voordeel was met twee ritzeges en het groen. Ik antwoordde hem dat ik niet meer gelijk zou kunnen maken, maar kijk, het lukt me wel. Deze Tour, deze overwinningen zullen me nog lang heugen en dat ik zondag op het podium zal staan in Parijs met de bergtrui (mathematisch is hij nu zeker, hij moet wel nog finishen) is gewoon fantastisch.”

Benoot: “Ik voel dat ik kans maak om een rit te winnen”

Na de zware rit met aankomst op de Izoard is Tiesj Benoot zo goed als zeker van een plaats in de top 20 in het eindklassement. “Er zijn natuurlijk nog drie ritten, maar het ziet er goed uit”, zei een tevreden Benoot. “Ik ben vier keer meegegaan in een ontsnapping tot nu toe. Ook morgen zijn er weer mogelijkheden, want er zijn nog maar weinig frisse sprintersploegen.”

De beste Belg in het klassement wil volgend jaar opnieuw de Tour rijden. “Ik zou graag volgend jaar terugkomen met dezelfde ambitie, maar dan weer wat sterker. Ik voel dat ik kans maak om een rit te winnen als ik een goede dag heb. De Tour is natuurlijk wel het allerhoogste niveau. Het is nooit simpel om te winnen.”

De Gendt: “Ik denk dat die Prijs verloren is, chapeau voor hem”

Thomas De Gendt (Lotto Soudal) schoof andermaal mee in de vroege vlucht van 51 renners sterk, maar het leverde hem weinig op, met een 58ste plek op 12:48 van winnaar Barguil. “Als je niet meespringt, eindig je ook met niets”, reageerde hij.

Al voor de tiende keer in deze Tour de France glipte De Gendt mee in de ontsnapping, maar zoals heel wat andere vluchtpogingen strandde die al vrij vroeg voor hem. “Als zo’n grote groep wegrijdt, dan moet je ook mee”, vatte hij samen. “Het was goed, er waren vier jongens mee van de ploeg en Tiesj Benoot en Tony Gallopin waren duidelijk in goede doen. Zij staan goed geplaatst in het klassement en dus heb ik mijn werk voor hen gedaan. Mijn ontsnapping brengt niet veel op, maar meer kan ik niet doen en het is goed voor de sponsor dat we in beeld rijden.”

De Gendt mikt op de Prijs van de Superstrijdlust, maar heeft met Warren Barguil een stevige concurrent. “Ik was tien keer mee in ontsnapping, ik weet niet wat ik nog meer moet doen, maar ik denk dat die Prijs verloren is, zeker nu hij weer gewonnen heeft.”

Overigens wenste De Gendt Barguil ook proficiat onderweg met zijn bergtrui die mathematisch zeker is. “Hij pakte de meeste punten, toonde zich, chapeau voor hem”, eindigde De Gendt die in het bergklassement met 63 punten derde is.

Pauwels: “Mijn goede benen niet helemaal kunnen verzilveren”

Ook Serge Pauwels zat vandaag weer in de goede vlucht. “Dat was niet echt het plan”, zuchtte een uitgeputte Pauwels. “Het was een zodanig grote groep dat ik wel moest meeschuiven. Maar het was erg zwaar. Ik moet echt mijn ploegmaten bedanken, want ik had heel zware benen.”

Meegaan met een groep van 50 aanvallers leek Pauwels een beter idee dan aan te klampen bij de favorieten. “Op het einde van de Tour is het een kwestie van volhouden. Daarvoor is zo’n grote groep ideaal. Helaas draaide het niet goed met die grote groep. Het was steeds opletten dat er geen groepje wegreed. Maar uiteindelijk gebeurde dat toch en kon ik geen sprong naar voor meer maken.”

Pauwels is wel tevreden over zijn Tour. “Ik heb kunnen rijden voor wat ik waard was. Ik heb mij drie weken heel goed gevoeld. In het eerste deel zat de Tour op slot, daardoor heb ik mijn goede benen niet helemaal kunnen verzilveren.”