In een oud liefdesverhaal en theaterstuk speelden Floris en Blancefloer, de middeleeuwse Romeo en Julia, al de hoofdrol. Nu worden hun amoureuze escapades ook vereeuwigd in een beeld op 't Holleken in Assenede. Gisteren stelde vzw Hallekin, de organisatie achter het 80 meter lange Tapijt van Assenede, een sculptuur voor van de hand van Omer Gielliet. Het is het laatste kunstwerk van de priester-kunstenaar uit Breskens die drie maanden geleden overleed. “Een aanwinst voor Assenede”, noemt cultuurschepen Chantal Bobelijn (SamenPlus) het werk dat gesneden werd uit een 1.000 jaar oud wortelgestel.

“Het werk is een verheffing van de liefde en van de vrouw”, zegt professor Jozef Janssens. De sculptuur toont Floris die zijn Blancefloer de lucht insteekt als teken van de liefde. Eerder kreeg Diederic van Assenede, de auteur van het liefdesverhaal, al een beeld op de Markt van Assenede. Een busmaatschappij, een straat, een plein en een restaurant waren ook al naar hem vernoemd.

Intussen werken de ‘prinsessen’, zoals Hallekin-voorzitster Annie De Smet haar leger van 70 borduursters noemt, verder aan het wandtapijt. Samen met de onthulling van het beeld werd 30 meter doek voorgesteld. Indrukwekkend, en dan moet het grootste deel - 50 à 55 meter - nog komen.

“22 doeken zijn al klaar, 22 andere doeken zo goed als klaar. In totaal zijn we aan zestig van de tachtig tot vijfentachtig werken bezig”, schetst De Smet het plaatje. “Het enthousiasme is groot. Zeventig borduursters hebben al meer dan 20.000 uur geborduurd. Daar komt nog honderden uren tekenwerk en research bij.”

Reizende expo

Ter illustratie: aan het 124 meter lange Scottish Diaspora Tapestry, dat de maritieme geschiedenis van Schotland in de wereld uitbeeldt, werd 25.000 uur gewerkt. In Assenede zullen ze daar dus ruim boven gaan. “Binnen twee jaar moet alles klaar zijn. Het doek wordt een reizende expo die scholen en musea moet aandoen. Een vaste standplaats is er nog niet, maar dat hoeft ook niet. Eerst het doek afmaken. De rest volgt dan wel vanzelf.”