En toen kwam er een gepakte ezel voorbij: deze pelgrim heeft dé magneet voor ontmoetingen gevonden
© frederiek vande velde
Een Nederlandse theatermaker die met zijn ezel een staptocht van negen weken maakt, verbleef afgelopen weekend in Gent. Tjerk Ridder en zijn 4-jarige ruin Lodewijk namen een paar dagen rust in de abdij van Drongen. “Als mensen een man met een bepakte ezel zien stappen, weten ze: daar loopt een pelgrim met een verhaal. Mijn ezel is een magneet voor ontmoetingen.”
Tjerk Ridder vertrok op 1 juli in Tours, nabij Parijs, met zijn ezel op pelgrimstocht naar Utrecht. Waarom? Omdat hij theatermaker is, bijvoorbeeld. En sociaal geëngageerd. “Op zo’n staptocht leef je van de ontmoetingen met andere mensen. Je stelt vast dat mensen verschillen, maar ook veel gemeen hebben en veel kunnen delen. Daar worden ze ook beter van.”
Theater maken
“Op zo’n tocht denk ik na over het leven. Van die bedenkingen, vermengd met de verhalen van de ontmoetingen, maak ik een theatervoorstelling met muziek, zodra ik weer thuis ben in Utrecht. En met die voorstelling reis ik dan weer langs de zalen in Nederland.”
Tjerk Ridder is niet aan zijn proefstuk. Hij maakte al gelijkaardige tochten, zoals ‘Trekhaak Gezocht’. Toen liftte hij met een hond en ... een caravan. Hij zocht autobestuurders die een trekhaak hadden waaraan hij zijn caravan kon hangen.
© fvv
Tjerk Ridder heeft iets met Vlaanderen, want nog een andere tocht legde hij af met een Brabants trekpaard dat uit de stallen van Palm in Steenhuffel kwam. “Het voordeel van met een ezel te stappen, is dat hij het tempo bepaalt. Niet ik. Dat geeft een bepaalde rust in mijn hoofd.”
Reiziger met verhaal
“Het maakt het ook makkelijker om contact te leggen met de mensen. Mocht ik alleen op stap zijn, met mijn gitaartas op de rug, zouden de mensen zeggen: Kijk, daar loopt een man met een gitaar. Maar als ze een man met een bepakte ezel zien stappen, weten ze: daar loopt een pelgrim, daar loopt een reiziger met een verhaal. Mijn ezel is een magneet voor ontmoetingen.”
Een van de mooiste ontmoetingen had Tjerk in de omgeving van Arras, in Frankrijk. “Ik was al een tijdje de stad uit toen plots een jongetje van twaalf jaar achter mij aan kwam gelopen. Hij was thuis op zoek gegaan naar een wortel en vroeg of hij die aan de ezel mocht geven, en of ik op de foto wou met hem. Die ontmoeting duurde hooguit vijf minuten. Dat jongetje houdt nu nog contact met mij via Facebook. Hij wil weten hoe het met mij en Lodewijk gaat. Mooi, toch?”
Na hun korte bezoek aan de Kouter vertrokken Ridder en Lodewijk richting Brussel. Op 2 september willen ze aankomen in Utrecht.
INFO
www.tjerkridder.com
plusartikels. Je moet nog even inloggen. Zo herkennen we je als abonnee.
