Eens goed gaan eten vanavond en het mag iets kosten? Dan eerst eens piepen in de Gault&Millau-gids van dit jaar. En kijken hoeveel koksmutsen ze geven aan de restaurants in jouw buurt. Dan zal je al niet bedrogen zijn.

Die gids Gault&Millau is een uitvinding van de Franse boezemvrienden Henri Gault (overleden in 2000) en Christian Millau. Allebei journalisten, die graag tafelden. Maar het duurde tot 1969 eer ze de handen in elkaar sloegen. Dat kwam vooral doordat Christian Millau eigenlijk liever schrijver was geweest.

TV-programma

Op zijn 20ste kon Millau beginnen op de politieke redactie van de Frans kwaliteitskrant Le Monde. Maar politiek was zo zijn ding niet. Kunst, daarover wilde Millau schrijven en dus maakte hij de overstap naar het tijdschrift Opèra waar hij de rubriek tentoonstellingen kreeg. Hij publiceerde er ook een essay over de mentaliteit van de naoorlogse jeugd en kreeg daarvoor zelfs een literaire prijs.

Christian Millau werd een naam in de Franse pers. Hij kreeg de job van adjunct-hoofdredacteur van het tijdschrift Paris-Presse en mocht daarna aan de slag bij het prestigieuze Paris Match. Hij had ook 26 jaar een programma op de tv-zender Europe 1.

Oplage van 100.000

In 1969 startte hij met Henri Gault het culinaire maandblad Gault&Millau. Drie jaar later lanceerden ze hun fameuze restaurantgids Gault&Millau, die middels koksmutsen restaurants quoteerde op 20 punten. De gids werd een rechtstreekse concurrent van de Guide Michelin.

Gault&Millau werd een enorm succes, vooral omdat hij mee aan de kar trok van de nouvelle couisine, die koken met streekproducten promootte. Vandaag haalt de gids een oplage van 100.000.

In 1992 stapte Christian Millau uit Gault&Millau om fulltime schrijver te worden. Dat lukte. Met zijn “Journal Impoli’ won hij de Prix du Livre Incorrect.