Een kat mag negen levens hebben, Cooper is goed op weg om dat aantal ook te halen. “Hij kroop al verschillende keren door het oog van de naald”, vertelt zijn baasje Dirk Heyrman. “Eerst haalden we hem uit het asiel om hem een nieuw leven te geven. Daarna at hij een kous op, waardoor zijn buik open gesneden moest worden om de kous te verwijderen. In januari vorig jaar was het helemaal kantje boordje toen hij tijdens een wandeling in de Elzestraat in Beveren rattenvergif at. En gisteren scheelde het weer niet veel. Ik ga elke dag twee uur met Cooper wandelen, meestal in de polders of aan Hof ter Saksen in Beveren. Hij is een jachthond, dus hij heeft beweging nodig. Gisteren trokken we naar Vrasene en aan Braderik sloegen we een voetweg in. Op het eind liet ik hem even los om met zijn balletje te spelen. Voor ik het wist, stond hij iets op te eten. Ik greep meteen in, omdat ik al eens een vergiftiging meemaakte, maar het was te laat. Hij had al een deel van de smurrie, die op geplette worsten leek, naar binnen.”

Traag werkend rattenvergif

“Ik ben meteen naar een dierenarts gereden, waar hij een braakmiddel kreeg en alles weer uitkotste. Van de smurrie had ik wat meegenomen en de dierenarts dacht dat het om een traag werkend rattenvergif ging”, huivert Dirk nog na.

Cooper kroop opnieuw door het oog van de naald, al is het nog even afwachten. “Momenteel is hij veel rustiger dan normaal, dus hij lijkt van slag”, zegt Dirk. “We moeten hem de komende dagen verder in de gaten houden want de kans bestaat dat toch iets van het gif in zijn bloed terechtkwam. Eén les heb ik geleerd: hij gaat niet meer los, hij blijft aan de leiband nu. Maar het wordt hoog tijd dat de hondenweide aan Hof ter Saksen er komt. Eigenlijk zou elke deelgemeente zijn hondenweide moeten hebben zodat honden op een veilige manier een keer los kunnen lopen.”

Dirk wil er voor zorgen dat zoveel mogelijk mensen weten wat Cooper overkwam. “Het is belangrijk dat hondenbezitters weten wat er gebeurde, want ik wil vermijden dat er slachtoffers vallen.”