Evi Van Acker boekte haar grootste successen in de Laser radial-klasse. Ze veroverde drie Europese titels (2006, 2007 en 2011) en eenmaal EK-brons (2008). Op het WK behaalde de Gentse vier podiumplaatsen, al zat de wereldtitel er niet in. In 2011 en 2017 strandde ze op plek twee, in 2014 en 2015 op de derde plaats. Van Acker vertegenwoordigde België ook drie keer op de Olympische Spelen, met een bronzen medaille in Londen als beste resultaat. In 2016 ging Van Acker in Rio de Janeiro met de nodige ambitie van start, maar viel ze net naast het podium.

“Ik ga niet door tot Tokio, dus ik zet een punt achter mijn carrière”, verraste Evi Van Acker op haar persconferentie. "Het is een heel weloverwogen beslissing. Ik heb het gevoel dat ik het geen drie jaar meer volhoud. Ik heb er lang over nagedacht en ik ben heel gelukkig met mijn besluit. Topsport doe je voor jezelf en niet voor iemand anders."

In haar zeilklasse staat de opvolging klaar met Emma Plasschaert en Maité Carlier. "Ik ben heel trots dat er opvolging is", stelde Van Acker. "Ik heb altijd geprobeerd een voorbeeld te zijn voor de rest en mijn land op een positieve manier op de kaart te zetten. Ik kies voor een ander leven maar zeilen zal altijd mijn passie zijn."

"Ik heb nog niet veel nagedacht over wat nu", stelt Van Acker. "Nu is er een nieuw leven en een nieuw hoofdstuk. Ik heb genoeg capaciteiten om iets moois van mijn leven te maken op een ander vlak. De zeilsport zal mij altijd nauw aan het hart liggen."

Teleurstellende Spelen in rio

De bijna 32-jarige Van Acker nam dus drie keer deel aan de Spelen. Na een achtste plaats in 2008 in Peking, won ze in 2012 brons in Londen. Vorig jaar werd ze (verzwakt door de nasleep van een infectie) teleurstellend vierde in Rio. Die gemiste podiumplek kwam toen heel hard aan bij de zeilster, die openlijk twijfelde of ze wel zou verder doen. Uiteindelijk stapte Van Acker toch opnieuw de boot in en vorige maand greep de Gentse zo nipt naast een eerste wereldtitel. Ze werd tijdens het WK op het Nederlandse IJsselmeer tweede na olympisch kampioene Marit Bouwmeester. Op de slotdag werd toen niet meer gezeild wegens te weinig wind, waardoor ze geen ultieme gooi naar goud kon doen.

Evi Van Acker van Europese kampioene tot olympisch brons: een overzicht van haar straffe carrière

Van Acker, die in haar klasse moest opboksen tegen youngsters Emma Plasschaert en Maité Carlier, heeft een master in de bio-ingenieurswetenschappen voeding en een bachelor in de chemie.

“Uithangbord voor zeilsport en topsport”

“Ze is een uithangbord geweest voor de zeilsport en de topsport in Vlaanderen”, aldus Vlaams minister van Sport Philippe Muyters (N-VA), die aanwezig was toen Van Acker haar afscheid aankondigde.

“Je kan alleen heel veel respect voor haar hebben. Als je haar erelijst ziet, dan ging het om topsport van het hoogste niveau bij Evi. Maar ook haar persoonlijkheid, haar doorzettingsvermogen zijn opmerkelijk. Hoe ze topsport combineerde met haar studies bio-ingenieur, dat is ook een uitzonderlijke prestatie. Ze is een uithangbord geweest voor de zeilsport en de topsport in Vlaanderen”, zegt Muyters.

“Ze droomt niet meer van Japan”

“Ik kan haar volledig begrijpen. Ze droomt niet meer van Japan en dan kun je als topatleet niet meer doorgaan.” Dat zegt Wil van Bladel, de Nederlandse coach van Evi Van Acker. “Haar energieniveau om topatleet te zijn is op dit moment te laag. Ze heeft de twee olympiades na Peking alles gegeven, tot en met Rio. Die tik daar heeft veel energie gekost”, zegt Van Bladel.

Van Acker strandde toen op de vierde plaats. “Ze wou daarna wereldkampioen worden om met een positieve noot te eindigen. Die tweede plaats was wel mooi en nu kan ze stoppen met een eerste plaats op de wereldranking. Ze droomt niet meer van Japan en dan kun je als topatleet niet meer doorgaan. We hebben veel gepraat over haar beslissing maar op een gegeven moment zei ze met volle overtuiging dat ze stopt. Als ze er geen 100 procent voor kan gaan, dat is dat een heel wijs besluit en daar sta ik volledig achter”, zegt Van Bladel.