De wereld is dol op wat ze in Zulte kunnen met natuursteen
Toppers uit de design- en architectuurwereld komen aankloppen bij natuursteenbedrijf Van Den Weghe, dat een neus heeft voor trends en innovatie. Die neus is zo legendarisch, dat ze zelfs vanuit Abu Dhabi naar het Oost-Vlaamse Zulte afzakken.
Een massieve plaat uit een steengroeve in Pakistan begroet ons wanneer we de werkplaats van Van Den Weghe binnenwandelen. Een groen marmer met gele lijnen die als aders door de steen kronkelen. “Hoe wonderbaarlijk kan de natuur zijn, hé?”, zegt eigenaar Tanguy Van Quickenborne wanneer ik me vergaap aan het stuk steen.
Al snel wordt duidelijk dat dit slechts een voorsmaakje was. Van Den Weghe heeft een vijfhonderdtal soorten natuursteen in huis. De natte droom van menig interieurarchitect en designer. “We hebben een heel uiteenlopend aanbod. Toch is het maar een fractie van de zesduizend soorten natuursteen die er bestaan. Op de steenbeurs in Verona worden er jaarlijks zeker twintig nieuwe voorgesteld. Vroeger had je voornamelijk steengroeves in Frankrijk, Portugal en Italië. Nu worden er ook boringen gedaan in Noorwegen, Zimbabwe, India en zelfs Iran. We hebben zelf geen groeves. We houden ons dus niet bezig met de ontginning ervan. We kopen rechtstreeks de platen die uit de blokken steen worden gebeiteld. Als de plaat er is, schieten wij in gang.”
Dorpels en patépotten
Dat bijvoorbeeld marmer weer booming zou zijn, wisten ze bij Van Den Weghe nog voor het in de interieurmagazines opdook. “De eindeloze verscheidenheid aan natuursteen geeft ons de mogelijkheid om steeds te vernieuwen en trends te zetten”, zegt Van Quickenborne.
‘We kunnen steen verdunnen tot anderhalve millimeter, zodat hij beweegbaar wordt’
“Ik ga gewoon op mijn gevoel af. Soms kopen we stenen aan die dan vijf jaar onaangeroerd blijven staan. We weten gewoon dat de markt er dan nog niet klaar voor is. Er moet maar één architect iets in de steen zien en de trend is vertrokken.”
Wanneer internationale magazines als Ideat, Architectural Digest en Wallpaper je vermelden, kun je stellen dat het trendsetten behoorlijk goed lukt. “Ik dacht dat we er zeker tien jaar voor nodig gingen hebben om het bedrijf te heroriënteren. Maar het is allemaal veel sneller gegaan.”
Van Quickenborne nam het bedrijf van zoon Van Den Weghe zo’n zeven jaar geleden over. In de jaren 60 deed oprichter Carlos Van Den Weghe voornamelijk in beton, occasioneel maakte hij al eens een dorpel of patépotten in keramiek. Zoon Philippe begon in de jaren 80 meer te werken met natuursteen waarbij gefocust werd op interieur. “Zelf had ik niet bijster veel affiniteit met natuursteen, maar wel met architectuur, design, interieur en kunst. Natuursteen is eigenlijk dit alles in één materiaal. Beter dan dat wordt het gewoon niet.” (lacht)
Het Louvre van Abu Dhabi
Ze maken nog steeds de plinten voor ‘Nonkel Pol van twee straten verder’, maar de laatste jaren stromen er ook opdrachten van over de hele wereld binnen. Zo mochten ze het Louvre in Abu Dhabi, ontworpen door de gerenommeerde Franse architect Jean Nouvel, voorzien van Belgische arduin. De Lapris-stopcontacten die subtiel in de steen geïntegreerd worden en door Van Den Weghe zijn ontwikkeld, gebruikten modehuis Céline in hun winkel in Bologna.
Maar ook dichter bij huis broeien er voortdurend toonaangevende projecten. Gents architect Glenn Sestig komt regelmatig aankloppen. Onder andere voor het Antwerpse penthouse van de Belgische kunstschilder Luc Tuymans werd alle natuursteen, van keuken tot dressing, door Van Den Weghe op maat gemaakt.
Hoe fantastisch het resultaat van de projecten ook is, werken met natuursteen laat ook een dubbel gevoel na. De eigenaar: “Elk stukje steen staat gelijk aan miljoenen jaren natuurgeschiedenis dat wij tot badkamer of keuken herleiden. De bergen in Carrara, de grootste steengroeve ter wereld, zijn eigenlijk kapot gemaakt. De mens heeft daar gulzig in gebeten. Gek genoeg blijft het wel prachtig. Om ons figuurlijke steentje bij te dragen, hebben we een fonds opgericht om onder andere bebossing te ondersteunen. En omdat we 30 tot 40 procent van het materiaal dat we gebruiken moeten wegsmijten, hebben we dit jaar voor de tweede maal op rij het Re-Art-project georganiseerd. Samen met andere bedrijven nodigen we kunstenaars uit om iets met ons afval te doen. De opbrengst gaat naar het goede doel.”
Erfgoed heruitgevonden
Een lamp van de hand van Frans designer Francesco Balzano of een tafel van Belgisch designduo Muller Van Severen. De vraag naar decoratieve items in natuursteen nam steeds toe en leidde tot Van Den Weghe Items. “Het zijn ook Fien en Hannes (Muller en Van Severen, IVO) die mij in contact hebben gebracht met Emaillerie Belge. Zij wilden er al langere tijd mee samenwerken, onder andere voor de Belgische tentoonstelling in de Palazzo Litta in Milaan tijdens de Salone Del Mobile, maar de vorige eigenaar had geen tijd en vooral geen zin en geld. Het bedrijf bestaat al honderd jaar en was zo goed als failliet. Het is dertig jaar verwaarloosd geweest, maar toch is het een stukje erfgoed dat ik niet verloren kon laten gaan dus heb ik het opgekocht.
“Email is een fantastisch materiaal dat vroeger vooral gebruikt werd voor bijvoorbeeld reclamepanelen. Je kunt er zo veel meer mee doen. Kijk maar naar de serie Fireworks van Muller Van Severen. Momenteel zijn we nog volop verder aan het experimenteren. Uiteraard was email op natuursteen een van de eerste testen die we deden.”
Copycats
Natuursteen is een eeuwenoud materiaal, het bewerken ervan is bijzonder moeilijk. Door de technologische vooruitgang kan er ook met steen heel innovatief worden omgesprongen. “We hebben drie mensen in huis die eigenlijk voortdurend experimenteren met onze materialen. Het kunnen onnozele testen zijn, waarbij we bijvoorbeeld gaan kijken welk effect gemorste koffie heeft op een steen. Maar we kunnen steen ook hoogtechnologisch benaderen en hem verdunnen tot anderhalve millimeter waardoor hij beweegbaar wordt.” Ook praktische problemen proberen ze op te lossen. “We hebben nu een coating ontwikkeld die stenen resistent maken tegen vetten en zuren. De mogelijkheden in deze industrie zijn eindeloos geworden. Dat maakt het ook zo boeiend.”
Internationaal wordt Van Den Weghe vooral geloofd om hun kleurendegradés die ze toepassen op verschillende natuurstenen. De Franse architecte en designer Sophie Dries schakelde Van Den Weghe in voor haar krukjes. Gemaakt uit ceppo, een grijze gevlekte steen, en gekleurd door middel van een speciaal procedé dat Van Den Weghe volledig intern heeft ontwikkeld. Helaas komt de internationale bekendheid met een prijs en is het kopiegedrag bij de concurrentie alomtegenwoordig. “Wanneer we vroeger een nieuwe steensoort in huis haalden, konden we zes maanden exclusiviteit garanderen. Nu hooguit enkele weken. Alles wordt nu veel sneller opgepikt. Het gaat van de architecten met wie we samenwerken en die daarna benaderd worden, tot bepaalde technieken die we gebruiken en afwerkingen die we toepassen zoals de Lapris-stopcontacten. Coco Chanel zei het al: ‘If you want to be original, be ready to be copied.’ Het houdt ons scherp om de concurrentie altijd drie stappen voor te zijn.”