Kinderen van asielzoekers in Zweden lijden aan mysterieuze ziekte
De afgelopen jaren werd bij honderden kinderen van asielzoekers in Zweden een vreemde aandoening vastgesteld. Door stress en onzekerheid lijken ze hun bewustzijn te verliezen en trekken ze zich volledig op zichzelf terug. Opvallend is dat de aandoening enkel in Zweden lijkt voor te komen. Experts staan voor een mysterie.
In de BBC Podcast The Documentary werd vandaag een bijzonder verhaal verteld. Centraal staat Sophie, een meisje dat samen met haar ouders uit de voormalige Sovjet-Unie naar Zweden vluchtte. Niet lang na hun aankomst ging het sterk bergaf met haar, ze speelde steeds minder met haar zusje en had nog maar weinig levenslust. Toen ze te horen kreeg dat haar ouders geen permanente verblijfsvergunning kregen, en Zweden dus moesten verlaten, stopte ze volledig met spreken en eten. Sindsdien brengt ze haar dagen door in een rolstoel, moet ze een pamper dragen en kan ze niet zelfstandig eten.
Resignation Syndrome
Sophie is allesbehalve de enige die deze symptomen vertoont. In Zweden hebben ze zelfs al een naam voor de aandoening: het resignation syndrome, wat vrij vertaald het "berustingssyndroom" betekent. Het gaat specifiek om de kinderen van asielzoekers die door een erg traumatische ervaring in een apatische, vegetatieve staat terechtkomen. De eerste gevallen werden eind jaren 90 gerapporteerd en tussen 2003 en 2005 werden meer dan 400 gevallen gemeld. De laatste tien jaar lijkt de trend wel te dalen, met 169 gevallen tussen 2015 en 2016.
Uit de cijfers blijkt dat vooral kinderen van bepaalde geografische en etnische groepen kwetsbaar zijn: voormalige inwoners van de Sovjet-Unie en de Balkan regio enerzijds en Roma- en Jezidi-kinderen anderzijds. Er zijn geen zieke kinderen met een Afrikaanse achtergrond en slechts enkele met Aziatische roots. In tegenstelling tot Sophie wonen de meeste kinderen met de ziekte al jaren in Zweden, spreken ze de taal en zijn ze aangepast aan hun nieuwe levensstijl in het Hoge Noorden.
Waarom enkel in Zweden?
Maar wat vooral opvalt, is dat deze mysterieuze aandoening enkel bij kinderen in Zweden voorkomt. Volgens Sophie's arts zou de verklaring in de migratiewetgeving kunnen liggen. Tot voor kort mochten families met een ziek kind permanent in Zweden blijven. Vorig jaar ging echter een nieuwe tijdelijke migratiewetgeving van kracht, die de mogelijkheid voor permanent verblijf voor alle asielzoekers sterk beperkt. Aangezien Sophie erg ziek was, mocht de familie wel nog 13 maanden blijven, maar wat daarna zal gebeuren is onduidelijk.
Volgens haar arts Elisabeth Hultcrantz, vrijwilliger bij Dokters van de Wereld, is het erg onwaarschijnlijk dat Sophie op zo'n korte periode kan genezen. Genezing is volgens haar enkel mogelijk als de kinderen zekerheid hebben en hoop op een betere toekomst. Dat leidt ze af uit de gevallen waar de kinderen uiteindelijk beter werden. Aangezien de familie van Sophie maar een tijdelijke verblijfsvergunning krijgt, is de kans op herstel dus erg klein.