Gault&Millau versus Michelin: geen sterren, maar punten en koksmutsen
Wereldberoemd zijn de Michelinsterren, Gault&Millau pakt het anders aan en deelt gewoon punten uit én koksmutsen. De absolute top, daarover zijn beide gidsen het eens, maar daarnaast durven ze al eens te verschillen van mening.
Gault& Millau is net als Michelin een Frans bedrijf. Michelin is in se een producent van autobanden, een restaurantgids was maar een extraatje (een mens moet toch ergens eten als hij onderweg is, is het principe). Gault&Millau is een pur sang producent van gastronomiegidsen, met beoordelingen van restaurants, en dat al meer dan 30 jaar lang. Michelin geeft vorken aan de brede laag en sterren (1, 2 of 3) aan de absolute toplaag, Gault&Millau doet het met koksmutsen en punten.
Er is dit jaar wel een kleine wijziging. Vroeger kregen restaurants als eens een duim als quotering, dat is nu weggevallen en een 12/20 geworden. En nog een nieuwigheid: vanaf 15/20 worden nu ook halve punten gegeven. Vandaar ook dat er dit jaar scores zijn als 15,5 of 16,5 of 17,5.
Over de restaurants durven beide gidsen al eens van mening verschillen. En ze hebben elk hun aanhangers en verwerpers. Opvallend is dat de absolute top door beiden wordt erkend. Al durfde Gault&Millau de voorbije jaren bijvoorbeeld "De Karmeliet" van Geert Van Hecke veel kritischer aanpakken dan Michelin deed, dat tot op het einde drie sterren bleef geven. Feit is ook dat Gault&Millau honderden eetgelegenheden opsomt en vernoemt, de lijst van Michelin is sowieso veel beperkter.
De Gids Gault&Millau (nu al voor het 15e jaar op rij op de markt bij ons, dus in een Nederlandstalige en Franstalige versie) verkoopt ruim 30.000 exemplaren in voorverkoop. En de beoordelingen zijn gebaseerd op 1.280 restaurantbezoeken, in België én Luxemburg.