Ik ben - alweer - "koleirig" op mijn burgemeester in Brussel

Bij het begin van het mandaat van de voormalige Brusselse burgemeester Yvan Mayeur liep een grote vakbondsbetoging aan het einde volledig uit de hand. Het kwam tot relletjes, een auto ging in de prak en een politiecommissaris werd tegen de grond geslagen.

Mayeur kreeg nadien  te horen dat hij de politionele aanpak volledig verkeerd had ingeschat en daardoor de herrieschoppers vrij spel had gegeven.

Maandag zei een woordvoerder van de politievakbond dat Philippe Close,  de opvolger van Mayeur, die blijkbaar niets geleerd heeft van de fouten van zijn voorganger, dat bij de rellen zaterdagavond dezelfde inschattingsfouten als toen gemaakt waren.…

Toen zaterdagavond de Marokkaanse viering aan de Beurs naar aanleiding van de kwalificatie van de nationale ploeg veranderde in een feest van vernieling, was de politie compleet verrast. De officier van wacht zat bij het begin van de rellen nog thuis en moest zijn orders van op afstand geven. Er waren agenten met zaterdagdienst die naar zondag verplaatst waren omdat gevreesd werd voor problemen bij een betoging tegen het beleid van staatssecretaris Francken.

Dat leidde er toe dat zaterdagavond de politie de chaos aan de Beurs niet aankon. Terwijl winkels werden leeggeroofd en auto’s in brand gestoken, konden de onderbemande ordediensten niet veel meer doen dan te proberen het ergste te voorkomen. 

Zo kon het gebeuren dat de vitrines van een meubelzaak werden ingeslagen en de inboedel werd leeggeroofd; de eigenaar stond 40 minuten doodsangsten uit. Later verklaarde de Brusselse politie dat er niet was ingegrepen uit vrees voor een escalatie. Alsof dit nog niet niet erg genoeg was…

Een wel heel merkwaardige kijk op de rol van de politie. Close, die zelf niet in het land was, vond nadien dat zijn politie door haar koelbloedigheid puik werk had geleverd.

Het tegendeel is waar. Een objectieve observator kan zich alleen maar vragen stellen bij de methodes van de Brusselse politie: Er waren geen arrestaties; die zullen naar verluidt achteraf gebeuren. De politie gaat nu aan de hand van tips en opnames van bewakingscamera's op zoek naar de daders. Dat is de grootstad die Brussel wil zijn onwaardig.

Burgemeester Close maakte niet bepaald een goede beurt bij zijn eerste grote proef als hoofd van de ordediensten en lijkt net als zijn voorganger niet te geloven in een harde aanpak van herrieschoppers.

Is dit een erfenis van de gauchistische ideologie uit de najaren van mei '68  die de politie steeds als handlanger van de burgerij zag en die een principiële afkeer heeft van elke vorm van repressie?

 Wie doordrongen is van dat soort opvattingen, heeft het uiteraard niet begrepen op een zero-tolerance-aanpak tegen geweld in de publieke ruimte. Dat bleek toen met Mayeur bij de vakbondsbetoging; nu laat Close zich op dezelfde manier kennen.

Want als Close toelaat dat winkels onder het oog van de politie geplunderd worden, dan is hij het niet langer waard om burgemeester te zijn van deze stad. 

Hij gebruikt het excuus dat hij niet de middelen heeft om efficiënt in te grijpen, maar dat is het gevolg van zijn eigen visie op de politieke instellingen van de hoofdstad.

Close moet zijn eigen contradicties onder ogen durven zien: als één van de 19 Brusselse burgemeester is hij principieel gekant tegen de fusie van de huidige zes politiezones. Hij staat aan het hoofd van de zone Brussel-Elsene. Geen enkele andere Europese grootstad van enige omvang bestaat het om zijn politie aan 19e-eeuwse gemeentegrenzen ondergeschikt te maken. 

Het is cynisch dat het racaille het minder moeilijk heeft dan de Brusselse politici om gemeentegrenzenoverschrijdend gedrag te vertonen. Voor hen is Brussel al lang een eengemaakte stad. Nu de lokale coryfeeën nog. Dan staat er bij een volgend voetbalfeest aan de Brusselse Beurs misschien politie die van aanpakken weet.

--

VRT Nieuws wil op vrtnws.be een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over actuele thema’s. Omdat we het belangrijk vinden om verschillende stemmen en meningen te horen publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van zijn vereniging. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst.