Op 20 juli 2015 gooide Benny C. na de zoveelste ruzie zijn vrouw in de zetel en duwde anderhalve minuut lang zo hard op haar hals dat ze het bewustzijn verloor. “Het was de eerste keer in mijn leven dat ik de confrontatie aanging”, zo zei Benny C. tijdens zijn verhoor. “Zij stond op en wilde slaan. Ik pakte haar bij haar badjas en gooide haar op de zetel. Zij bood weerstand. Er ging zoveel door mijn hoofd en ik kreeg een black-out maar het was nooit mijn intentie om haar van haar leven te beroven.”

Huiszoeking

Na de ruzie waste hij zijn vrouw en kleedde haar aan om haar vervolgens in het bed te leggen. Hij bleef enkele dagen naast haar lijk leven, tot de stank hem teveel werd. Toen trok hij enkele dagen in bij een vriend. Tien dagen nadat hij zijn vrouw vermoord had, op 30 juli, moest hij zich melden bij de politie omdat hij verdacht werd van een huisdiefstal.

“Ik wist niet waarom ik moest gaan. Het ging over een diefstal in een woning waar ik niets mee te maken had”, zo zei Benny C. tijdens zijn ondervraging door de rechters. “Ik had nooit gedacht dat ze een huiszoeking gingen doen. Toen ik dat hoorde, heb ik alles opgebiecht. De politie wou me eerst niet geloven en lachte me uit, maar ik was opgelucht. Ik had er tien dagen lang mee rondgelopen en er met niemand over gepraat. Het gebeurde ook op haar verjaardag. Twee jaar later ben ik nog steeds beschaamd.”

Ontbinding

“In de slaapkamer viel het ons op dat dekbedden ordentelijk lagen. Zowel het lichaam als het gezicht waren bedekt door meerdere doeken”, zo verklaarde de wetsdokter die na de ontdekking het lichaam van Cindy Van De Weghe onderzocht. “Het lichaam vertoonde sporen van ontbinding en lag opvallend opgebaard. Op het lichaam waren weinig zichtbare kneuzingen op te merken. Het lichaam was door de ontbinding al verkleurd waardoor mogelijk blauwe plekken niet meer zichtbaar waren.”

Uit de autopsie bleek ook dat het keelskelet van het slachtoffer niet gebroken was. De wetsdokter opperde dat het om wurgseks zou kunnen gaan, maar dat ontkende de beklaagde.

Voorbedachtheid?

De advocaten die de familie van het slachtoffer vertegenwoordigen, zetten tijdens hun pleidooi een niet zo fraai beeld neer van de beklaagde en probeerden de rechters ervan te overtuigen dat C. de moord een dag eerder al gepland had. Zo stuurde hij zijn minderjarige zoon weg naar zijn moeder en stuurde hij een sms naar zijn ex-vriendin waarin hij schreef dat Cindy hen geen kwaad meer zou doen. Ook in de dagen na de feiten stuurde hij nog berichten naar familie en vrienden met de gsm van Cindy.

“Hoe gruwelijk kan het zijn voor de familie als ze gecontacteerd worden door de politie nadat ze in de week daarvoor nog berichten van haar gsm hadden ontvangen die de indruk wekten dat ze nog in leven was. Hij heeft gewoon alles eraan gedaan zodat alle sporen uitgewist zouden worden”, aldus meester Miskovitz, die Benny C. als een manipulator en leugenaar omschreef. Volgens de advocaat wilde hij de familie laten geloven dat Cindy in haar slaap overleden was.

Volgens de procureur-generaal is het echter niet duidelijk dat er voorbedachtheid was. “Ja, hij heeft die sms verstuurd maar ik denk niet dat hij daar heeft over nagedacht. De jongen (zijn minderjarige zoon red.) heeft zelf naar zijn oma gebeld om daar naar toe te gaan. Maar hij heeft geen auto en kon niet weg met het lichaam. Hij heeft haar opgebaard en daarna tien dagen in het huis laten liggen.”

“C. deed niets”

Hij stoorde hij zich aan de houding die Benny C. na de moord aan de dag legde. “C. deed niets. Hij nam geen initiatief om haar te reanimeren, naar de buren te lopen, of de hulpdiensten te bellen. Welke andere intentie dan doden heb je dan? Als je iemand anderhalve minuut de zuurstoftoevoer afsluit, geen daden biedt om te reanimeren. Welke intentie heb je dan? Er is geen discussie over de kwalificatie doodslag wel over de voorbedachte rade.”

De advocaat van Benny C. vroeg de herkwalificatie van doodslag naar slagen en verwondingen met de dood tot gevolg en een straf met uitstel.

Het vonnis valt op 21 december.