Kenny Saief kijkt uit naar zijn grote comeback: "De honger is groot"

De toekomst lachte Kenny Saief toe bij het begin van de zomer. De Israëliër koos voor de Amerikaanse nationale ploeg en debuteerde op 1 juli 20 minuten tegen Ghana. Ook bij Gent lachte het nieuwe seizoen hem toe, tot Saief plots last kreeg van pubalgie. Hij werd geopereerd in Israël en zou eind augustus weer fit zijn, maar een infectie besliste daar anders over. Pas de voorbije week kwam Saief helemaal boven water, met invalbeurten tegen Moeskroen en Lokeren. De manier waarop hij daarbij door het Gentse publiek onthaald werd, zegt veel over de waardering die in de Ghelamco Arena voor hem heerst.

"Ik kende in het begin van de zomer een geweldige periode", blikt Saief terug. "Ik werd voor het eerst opgeroepen voor de Amerikaanse nationale ploeg. Ik was op dat moment dolgelukkig, maar plots was er die blessure. Ik was erg ontgoocheld. Maar dat hoort er nu eenmaal bij: voetballers lopen blessures op. Maar ik sta weer op mijn beide voeten en ben klaar om weer voor mijn plaats in de ploeg te vechten."

Saief zag van ver hoe moeilijk AA Gent aan het seizoen begon. "Ik was niet bij de ploeg in die slechte periode", vertelt hij. "Maar ook vanop afstand zag je dat er vanalles fout liep. Er was ook ongeluk mee gemoeid, want we slaagden er niet in om matchen te winnen die we normaal altijd moesten winnen. Maar met de nieuwe coach zitten we nu weer op het goeie spoor. De goeie vibes zijn terug, we pakken weer punten en het vertrouwen om elke week voor de drie punten te gaan, is terug."

Saief voelde zich machteloos in het begin van het seizoen. "Ik had Gent toen graag willen helpen, maar hetzelfde deed zich ook voor bij de Amerikaanse nationale ploeg", vertelt hij. "Die deed het ook niet goed en greep uiteindelijk naast het WK. Dan zijn er momenten dat je wil helpen, maar niets kan doen. Dat is moeilijk. Ik zag hoe Europees voetbal verloren ging, hoe Gent zijn competitiestart miste en hoe het ook niet goed ging met de Amerikaanse nationale ploeg. Dat was echt lastig. Maar daar ben ik nu allemaal overheen. Ik ben weer gezond, ik kan weer trainen en ik geef me voor honderd procent."

Saief merkte de voorbije weken de verschillen tussen Hein Vanhaezebrouck en Yves Vanderhaeghe. "Hein was echt een tactische coach", vertelt hij. "Elke training was er tactiek, er werd hard getraind, er moest veel gelopen worden. Met Yves is er meer ruimte voor spelvormen en voor ‘fun’ op training. Hein was tactisch één van de beste coaches die ik ooit had. De beste zelfs. Yves heeft een andere stijl, maar het zijn allebei hele goeie coaches. Misschien hadden we wel iets nieuws nodig en was het goed dat we een nieuwe coach kregen. De resultaten zijn ook beter."

Kenny Saief wacht intussen op zijn eerste match als titularis. "Dat is een vraag voor de coach", lacht hij. "Ik bouw mijn conditie stap voor stap op. In mijn eerste match speelde ik 15 minuten, woensdag waren dat er al 25. Ik voel me beter en beter. Misschien ben ik wel klaar om een match te beginnen, maar ik moet niet te ver in één keer willen springen. Ik wil een beetje voorzichtig zijn. Maar de honger om te spelen is groot, ik wil de ploeg helpen om een plaats in play-off 1 te bemachtigen."