“Ik voel me niet meer veilig.” Met die boodschap besloot ­Matías Suárez in juli 2016 de deur toe te trekken bij Anderlecht. In werkelijkheid wilde de Argentijnse aanvaller na acht seizoenen Anderlecht en geplaagd door blessures, terug­keren naar zijn thuisclub Belgrano. De clubs raakten het niet eens over een transferbedrag, waarop Suárez een advocaat in de arm nam. Die beriep zich op een bijzondere reden om zijn tot 2017 lopende contract te verbreken: de terreurdreiging in ons land. Drie maanden ervoor waren er bommen ontploft in de vertrekhal van Zaventem en de Brusselse metro.

Suárez tekende voor drie jaar bij Belgrano, tot groot ongenoegen van Anderlecht-manager Herman Van Holsbeeck, die meteen juridische stappen aankondigde.

Jongens uit de favela’s

“Wat me geweldig stoort, is dat je bepaalde jongens gaat ­halen als ze nog in de favela’s wonen, er miljonairs van maakt en ze je dan respectloos behandelen”, zei Van Holsbeeck. “Ik vind dat erg. Maar als je zo doet, zal hij zien hoe wij reageren.”

Anderlecht vocht de zaak aan voor de FIFA en die boog zich in september van dit jaar over de kwestie. Een panel van ­internationale sportjuristen kwam tot de conclusie dat de terreurdreiging geen grondige reden voor Suárez was om het contract te verbreken. De rechters wezen erop dat de familie meer dan acht jaar in ons land woonde. Hun woonplaats, Ukkel, ligt niet in oorlogsgebied.

Suárez wordt veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding van ruim 500.000 euro, wat ongeveer overeenkomt met een half jaar van zijn loon. Op zich komt hij daar goedkoop van af, omdat Anderlecht eerst een schadevergoeding van 4 miljoen euro eiste.

Zowel Suárez als ­Anderlecht kan tegen de beslissing in beroep gaan.