Laatste eer in drie minuten: Japan opent eerste drive-in rouwcentrum

"Mensen veroordelen ons, omdat ze niet verder kijken dan het woord drive-in’’, zegt uitvaartondernemer Masao Ogiwara, de bedenker van het snelle afscheid. "Japan heeft ’s werelds oudste bevolking en dit idee geeft mensen de kans hun geliefden vaarwel te zeggen. Dat gaat niet over zakendoen, maar je plicht.’’

Het van fastfoodrestaurants afgekeken drive-in rouwcentrum is dan ook bedoeld om mensen die, door hun lichamelijke beperkingen, slecht ter been zijn toch begrafenisdiensten bij te laten wonen. Nabestaanden kunnen vanuit de aula van het Paleis van de Rust, zoals het centrum heet, op een monitor zien wie de laatste eer komt bewijzen.

Ogiwara kwam op zijn idee toen hij zag hoe weinig mensen er bij begrafenissen van zeer oude Japanners afkwamen. Hij realiseerde zich dat veel vrienden minstens even oud en fragiel als de overledene moesten zijn. Een complete begrafenis, met toespraken, het opdreunen van teksten door een Boeddhistische priester en branden van wierook door alle aanwezigen, neemt vaak drie uur in beslag.

"Als iemand niet in staat is om de begrafenis van een dierbare bij te wonen, blijven ze zitten met een gevoel van spijt’’, vertelt de begrafenisman aan The Times. "Mensen helpen daar overheen te komen en de geest van de overledene gunstig te stemmen, dat is het doel van ons bedrijf.’’ Of de dienst een succes wordt, moet nog blijken

Het rouwpaleis opent over een paar dagen zijn deuren. Een kwart van de Japanse bevolking mag dan 65 zijn, de vraag is of mensen aan het idee kunnen wennen. Ogiwara, die vroeger niet in de rouw- maar de trouwbusiness zat, sluit niet uit dat hij nog wat aan het concept moet sleutelen om de service te verbeteren. 

Fastfoodland Amerika kent het concept van de begrafenisdrive-in al langer. In staten als Californië, Tennessee en Michigan kijkt men er niet meer van op. Zelfs niet als de overledene door kogelwerend glas bekeken kan worden. Zogenaamde drive-thru viewings bestaan er al jaren. Niet zozeer uit medeleven met bejaarde nabestaanden, maar uit het oogpunt van gemak. "Het helpt hen die niet erg goed ter been zijn, maar ook degenen die geen zin hebben om hun auto te parkeren en uit te stappen’’, zei Ryan Bernard tegen USA Today. Ook voor wie liever niet met de neus op de eindigheid van het bestaan wordt gedrukt, biedt het mobiele rouwen een uitkomst. "Veel mensen zijn als de dood voor rouwcentra.’’