CM-voorzitter Luc Van Gorp maakt zich zorgen over de sterke stijging van het aantal kinesisten en logopedisten in ons land. “De cijfers zijn aan het exploderen”, zegt hij. “Dat weegt steeds zwaarder op het budget van de gezondheidszorg. Bovendien tast dit de geloofwaardigheid van het beroep aan. Want op den duur dreig je heel weinig patiënten te krijgen per kinesist of logopedist, waardoor die te weinig expertise kan opbouwen. Dat vreet aan de kwaliteit.”

Ons land telt nu wereldwijd het meest logopedisten per inwoner, en voor de kinesisten staan we internationaal op de vierde plaats. Van Gorp wil dat naar beneden, en legt meteen ook een oplossing op tafel: een toelatingsproef voor studenten die aan een opleiding kinesist of logopedist willen beginnen.

“We moeten het probleem bij de bron aanpakken”, zegt hij. “Je kan dat via een oriëntatieproef doen, zoals in de ­lerarenopleiding bestaat. Die is niet bindend, maar heeft toch een zeker afschrikeffect.” Maar hij wil nog een stap verder gaan: “Waarom geen bindend ingangsexamen, zoals in de geneeskunde? We stellen dan een jaarlijks maximumaantal starters kinesitherapie en logopedie voorop, en we laten iedereen die aan de studies wil beginnen, een examen afleggen. Zo kunnen we de instroom beperken.”

Hij kijkt daarvoor naar de Vlaamse minister van ­Onderwijs, Hilde Crevits (CD&V). Maar zij laat ­weten dat dit “momenteel niet aan de orde” is. “Bovendien staat het beroep van kinesist nog steeds op de lijst van knelpunt­beroepen van de VDAB.” Maar die schaarste geldt volgens Van Gorp alleen maar in de ouderenzorg. “Die sector is weinig populair bij kinesisten”, zegt hij. “Ze kiezen liever voor de richting van sport en andere vormen van kinesitherapie. Bovendien is het werk in een verzorgings­tehuis vaak minder goed betaald.”