LEES HIER HET VERSLAG: Wout van Aert wint in Sint-Niklaas met vingers in de neus, goed voor tweede zege na succesvolle stage

Wout van Aert startte afwachtend in Sint-Niklaas: pas halfweg cross stak hij zijn neus aan het venster maar even later was hij meteen gaan vliegen voor een imponerende solo.

“Zo klinkt het makkelijk”, lachte Van Aert aan de finish. “Het was wel de bedoeling om me wat te sparen in het begin met al de crossen die nog komen. Zonder Mathieu Van der Poel en nog enkele anderen was het te verwachten dat iedereen wat naar elkaar zou kijken en dat kwam mij goed uit. Halfweg kwam ik met Quinten Hermans en Tim Merlier op kop en de bedoeling was om het tempo hoog te houden om zo met drie vooruit te blijven. Maar ik kwam uit het zand met een kleine voorsprong en zat meteen in een zetel met Tim als ploegmaat achter mij. Ik probeerde daarna de wedstrijd uit te rijden zonder foutjes. Wat niet lukte (lachje) maar het bleek wel genoeg.”

Even leek het alsof Tim Merlier vandaag wel eens een cadeautje mocht verwachten van zijn kopman. Had Van Aert hem de zege ook gegund?

“Dat was zeker één van de mogelijkheden maar dan moet hij wel de finale halen. Nu waren Quinten Hermans en Toon Aerts ook sterk en tegen twee het ploegenspel uitspelen is moeilijk. Ikzelf heb ook nog niet zoveel gewonnen, dus ging ik vol voor de overwinning.”

Van Aert lijkt klaar voor de drukke eindejaarsperiode met Heusden-Zolder (26/12), Loenhout (28/12), Bredene (29/12), Diegem (30/12), Baal (1/1) en Leuven 7/1. “De komende week sta ik overal onder contract en kom ik in principe overal aan de start, alleen Leuven rijd ik niet. De conditie is er ook.”

Dertiende podiumplaats stemt Toon Aerts tevreden

Toon Aerts had in Sint-Niklaas zijn dertiende plek op het podium beet. “Ik won dit jaar één keer”, zei hij na afloop, “de andere twaalf keer was het telkens op het podium. Dat is niet slecht, goed zelfs en hopelijk kan ik me in de eindejaarsperiode nog een paar keer op dat podium hijsen.”Aerts zat iets te ver toen Van Aert op pad was met Tim Merlier en Quinten Hermans. De wereldkampioen versnelde en dus was het kalf verdronken voor de Europese kampioen van Pontchateau in 2016. “Omdat alles lang bij elkaar bleef, had ik me een beetje laten inslapen”, gaf hij als uitleg. “En dan had ik het geluk dat mijn broer Thijs (beloften en elite reed samen in Sint-Niklaas, red) hier ook reed. Het was heel plezant om zo met twee te kunnen koersen. Uiteindelijk heb ik nog veel geluk gehad met zijn aanwezigheid. Toen de drie koplopers wegreden kwam ik in Thijs zijn wiel. Hij heeft dan een halve ronde sterk kopwerk verricht voor mij. Ik moest hem soms zelfs intomen. Daar kon ik wat krachten sparen.”Uiteindelijk werd hij tweede. “Tja, zonder die inschattingsfout had ik misschien wat langer in de buurt van Wout kunnen blijven, maar winnen? Neen, ik denk niet dat het er in zat. Wout was vandaag echt wel de sterkste en dan moet je daar jezelf bij kunnen neerleggen. Die tweede plaats was voor mij het hoogst haalbare. Winnen is echt moeilijk tegen die ‘grote twee’, ik ben al blij dat ik af en toe mijn voet ertussen kan zetten voor het podium en hopelijk kan ik nog een paar keer op dat podium finishen in de eindejaarsperiode. Heusden-Zolder is een cross die me ligt, Diegem ook en Baal is ook zo’n beetje een thuiscross, met Sven Nys, die onze grote baas is. In Loenhout rijd ik dan weer voor mijn thuispubliek. Er valt zeker nog iets uit de bus en ik heb nog kansen om er wat ereplaatsen bij te doen.”

Hermans: "Vol gespurt, maar kwam drie meter tekort"Quinten Hermans pakte zijn vijfde plek op het podium dit seizoen. De eerstejaarsprof toonde zich zaterdag vooral bijzonder sterk in het begin van de wedstrijd en wist uiteindelijk nog een derde plaats uit de brand te slepen.

Hermans zat in de tang in een leiderstrio met Wout van Aert en Tim Merlier. Van Aert versnelde met de fiets in het zand en zowel Merlier als Hermans moest te voet verder. Hij sloeg een klein kloofje en dat werd niet meer gedicht. "Toen Wout wegreed in het zand begon ik op de weg vol te spurten", aldus Hermans, "maar ik kwam net drie meter tekort. Ik moest terug in het zadel en de kloof groeide enorm snel. Jammer."

Merlier zakte terug, ploegmaat Toon Aerts pikte weer aan bij Hermans. "Zaak was toen om het tactisch te bekijken met Toon in de strijd om de podiumplekken. Ik ben toen bewust niet te veel meer op kop gekomen. Ik ben vooral blij dat ik mijn positie in de tweede helft van de cross kon behouden. Dat was vorige weken moeilijker omdat ik altijd vrij snel start en me iets te enthousiast toon. Nu kon ik mijn snelheid wel behouden en kraakte Merlier op het eind. Dus werd ik derde en daar ben ik bijzonder blij mee. Ik hoop dat mijn tweede piek van het seizoen nu begint. In de afgelopen twee weken was ik net iets minder. Ik heb de afgelopen periode veel getraind, tot drie korte trainingen per dag. Maar met een lichaam werken is geen exacte wetenschap. Nu is het recupereren en crossen."