Voormalig Wimbledon-winnares getuigt hoe ze door haar ex "dicht bij de dood was": "Elke dag zei hij me dat ik dik was"

33 is ze ondertussen, maar Marion Bartoli heeft al heel wat watertjes doorzwommen. Nadat ze in 2013 Wimbledon op haar palmares schreef, ging het snel bergaf. "Ik leed enorm veel gewichtsverlies in de periode voor ik met het virus kampte door mijn ex die van mijn leven een echte hel maakte. Wanneer ik stopte met mijn carrière, was ik de gelukkigste persoon ter wereld", vertelt Bartoli aan L'Equipe. "Tot ik in mei 2014 mijn voormalige vriend weer ontmoette. Elke dag zei hij me dat ik dik was. Hij zag een slank meisje op straat en zei dan tegen me: 'Zag je hoe mooi en slank ze was?'"

"Hij was echt een eikel. Ik liet iemand me vernietigen en ik wist niet dat dat mogelijk was. Ik liet hem me opvreten. Op dat vlak heb ik veel geleerd. Door mijn persoonlijkheid accepteerde ik zaken die onacceptabel waren. Ik zei altijd tegen mezelf: 'Het is geen probleem', maar het vernietigde me helemaal. Ik kon zo niet langer leven. Het is waar dat ik heel veel gewicht verloor, ik had een zwak immuunsysteem, ik schaarde iets op in India dat me afmaakte. Ik was al extreem slank, niet om te zeggen mager, maar ik kon het niet zien."

_{Lees hieronder verder.}

En zo ging het maar door. "Eens je daarmee start, is het niet makkelijk om te stoppen. Ik had mijn gewicht gestabiliseerd - het was laag, maar stabiel- maar op Wimbledon was mijn gewicht het laagste van het laagste. Ik kon niets meer slikken. Wimbledon van 2016 zal ik nooit vergeten. De dokter vertelde me dat ik tijdens de legends niet kon spelen omdat mijn hart zo zwak was en ik een hartaanval riskeerde op de court."

Nu gaat het gelukkig weer de goede kant op met Bartoli. Ze denkt zelfs aan een comeback op het WTA-circuit. "Ik ben zo gelukkig als ik op een tennisbaan sta. Het geeft me kracht en energie. Ten eerste, wil ik de ziekte achter me laten en bewijzen dat ik ondanks dat ik dicht bij de dood zat, weer op de tennisbaan kan staan en voor drie uur kan vechten om een wedstrijd met drie sets te winnen. En de tweede reden is voor alles dat me mijn zelfvertrouwen deed verliezen. Elke dag duwde hij me lager en lager. Ik wil bewijzen dat ik weer kan opstaan. Het is een vorm van wraak. Wat het resultaat ook mag zijn, ik zal gewonnen hebben als ik weer op de baan sta."