"Vijftig procent van de voetballers gokt op wedstrijden. Dat zit nu eenmaal in onze voetbalcultuur"

Barton, éénvoudig Engelse international, plaatste in tien jaar tijd in totaal 1.260 weddenschappen op voetbalwedstrijden. Daarvoor werd hij als speler van Burnley in april van vorig jaar bestraft met een wereldwijde schorsing van 18 maanden. Na beroep herzag de FA die straf en op 1 juni van dit jaar mag hij weer spelen. Voetbal, wel te verstaan. Al is het de vraag of een club van enig niveau hem nog een kans geeft. Maar, zo zegt Barton bij het BBC Radio 4-programmma Today: "Als de FA zou weten hoeveel van de actieve voetballers gegokt heeft op wedstrijden, dan zou de helft van de spelers in onze competitie tegen een schorsing aankijken. Het zit gewoon in onze cultuur."

Naast voetbal gokte Barton ook nog op vele andere sporten, in die mate dat het een verslaving werd. "Ik denk dat ik in totaal wel meer dan 15.000 weddenschappen gezet heb", vervolgt de gewezen speler van Manchester City, Newcastle, QPR en Glasgow Rangers. "Zelfs wanneer je denkt de verslaving overwonnen te hebben, blijft het gevaar om de hoek loeren. Ik hield van het volume van de weddenschappen: het moesten er vooral veel zijn. Voor anderen is het vooral om het geld te doen... als je 10 pond zet krijg je een kick, die verdubbelt als je voor 20 pond speelt. En zo wordt er voor steeds grotere bedragen gespeeld;"

De clubloze Barton geeft ook toe dat voetbal haast het enige is wat hij kan en wil doen in zijn leven. "Soms denk je: wat is mijn doel op deze aardbol? Ik ben er 35. Ik heb alles bereikt wat ik wou bereiken. Maar wat ga ik nu doen? Ik mag van geluk spreken dat ik financiële zekerheid heb. Anders zou het weleens verkeerd kunnen aflopen."

In Engeland is het voor spelers in de acht hoogste afdelingen verboden om te wedden op voetbalwedstrijden. Barton, nu bij talkSPORT: "Ik vind het een zware straf. Ik mag zelfs niet eens meetrainen bij een club. Geen twijfel mogelijk: ik moest als voorbeeld dienen en ben nu de zondebok. Maar waar we het mis hebben, is dat de regels van het gokken verward worden met die van match-fixing. Dat laatste is fout en stelt de integriteit van de sport in vraag, zoals het nemen van doping. Ik dacht dat iedereen wel aanstoot nam aan match-fixing, maar niet aan gokken. Daar is niets mis mee, zolang je controle hebt over je gokgedrag. Hoe kan de FA nu zo streng zijn, terwijl ze zelf een gokbedrijf als officiële partner hebben?  Ik had 12 jaar lang een gokaccount op mijn naam. Ik deed dingen voor gespecialiseerde bedrijven die me niet met echt geld maar een gokinzet betaalden. Bedrijven die de FA daarvan niet ingelicht hebben."