Dat Ernest zijn grootmoeder Maria Demarcke - ‘omie Maria’ - doodgraag ziet, staat buiten kijf. Toen het pientere kereltje uit Koksijde vorig jaar vernam dat Niels Destadsbader met het VTM-programma De Wensboom in maart zijn school in Koksijde zou aandoen, zag hij zijn kans schoon om iets voor haar te organiseren. “Mijn omie staat altijd voor iedereen klaar”, vertelt Ernest. “Familie, vrienden, buren: iedereen heeft ooit al eens op haar beroep gedaan als ze in nood zaten of hulp nodig hadden, en dat is nog steeds zo. Ze cijfert zichzelf altijd met liefde weg, dus vond ik het meer dan tijd om voor haar iets terug te doen.”

De Wensboom vervult in iedere aflevering de wens van kinderen die iemand willen bedanken en Ernest had de programmamakers voor zijn omie iets heel bijzonders bezorgd. “Ik vroeg Niels om een groot feest voor haar te organiseren waarop iedereen die ze ooit heeft geholpen zou uitgenodigd worden. Ik vroeg ook of ik vooraf met haar mooie kledij mocht uitkiezen en ze ervoor konden zorgen dat ze er piekfijn zou uitzien. Het moest de verrassing van haar leven worden.”

Teleurstelling

Maar dat draaide even anders uit. Het programma werd vorig jaar in maart opgenomen en ook het verzoek van Ernest werd toen uitvoerig gefilmd. Even leek het er op dat de wens zou uitkomen, tot groot jolijt van iedereen die op de hoogte was.

“Dat was althans wat de programmamakers ons beloofden”, zegt een boze Ines Allewerelt, de tante van Ernest. “Alles zou plaatsvinden in Koksijde. Maar dat bleek het begin te zijn van een heuse soap. Kort daarna belde iemand van VTM ons om te laten weten dat het feest jammer genoeg niet kon doorgaan. We hadden ons al een tijdje met het slechte nieuws verzoend toen we opnieuw gecontacteerd werden. Het feest zou toch kunnen doorgaan, op 28 maart in Kuurne. Je kunt je voorstellen hoe blij Ernest was. Maar o wee: amper twee dagen voorde grote gebeurtenis annuleerde VTM opnieuw alles, met de troostprijs dat Ernest wel te zien zou zijn in het programma. Wij hebben toen voor een tweede keer en met het schaamrood op de wangen iedereen die was uitgenodigd - en waarvan velen voor de gelegenheid verlof hadden genomen - opnieuw moeten teleurstellen.”

En ook daar eindigt voor Ernest het verhaal niet. “Iedereen zat die avond van 11 januari vol verwachting voor het scherm om Ernest te zien”, zegt Ines.

“We hadden mijn moeder nog niets verteld, maar haar toch gezegd dat ze moest kijken naar het programma omdat ‘de school van Ernest op tv zou komen’. Maar, niets van dat. Ernest kwam helemaal niet voor in het programma. Ik heb hem nog nooit zo ontgoocheld en verdrietig gezien. Zoiets doe je een kind van tien jaar niet aan. Ze boden als doekje voor het bloeden tickets aan voor een optreden van Niels Destadsbader, maar dat kan Ernest hoegenaamd niet troosten.”

“Veel inschrijvingen”

Omie Maria Demarcke vindt het weliswaar heel erg voor haar kleinzoon, maar is vooral heel trots op hem. “Het zou fijn geweest zijn want zijn lieve wens was wondermooi. Het heeft mij echt zo geraakt en daarvoor was dat programma echt niet nodig”, zegt ze.

“Heel wat mensen schrijven zich in voor De Wensboom en willen hun wensen via het programma in vervulling zien gaan”, klinkt het bij VTM. “Het is natuurlijk onmogelijk om aan alle wensen een gevolg te geven. Het productieteam onderzoekt alle inschrijvingen en maakt op basis daarvan een selectie voor het programma.”