Cant start zonder stress aan WK: "Niets moet", Verdonschot tempert de verwachtingen

Cant oogde bijzonder ontspannen op het persmoment van de Belgische ploeg in Valkenburg. Andere jaren legde ze zichzelf veel druk op, wilde ze zo graag die regenboogtrui, sinds Luxemburg 2017 heeft ze de titel vast. "Dat heeft voor mij toch veel veranderd. Het was een last die van me afviel. Eindelijk was het zo ver, had ik die titel beet. Nu heb ik die trui en al zo'n mooi palmares bij elkaar gefietst. Het is niet meer van 'moeten'. Al besef ik wel dat het raar zal zijn zonder die trui. Vorige week in Hoogerheide trok ik hem voor de laatste keer aan en dat was toch even een pijnlijk moment."

Cant verkende deze namiddag het parcours en toonde zich na afloop tevreden. "Vooraf werd gezegd dat het niet voor mij was, maar ik ben echt wel 'content'. Het bevat enkele technische stukken die me best wel goed liggen en er is veel slijk. Het is misschien geen 100 procent op mijn maat, maar toch wel 99."

Zelf acht ze zich klaar om zichzelf op te volgen als wereldkampioene, maar dicht ze ook de Amerikaanse Katie Compton veel kansen toe. "Die zal hier goed voor de dag komen. Met Eva Lechner en Pauline Ferrand-Prévot houd ik ook rekening voor de medailles. Marianne Vos lijkt me niet sterk genoeg na haar ziekte, al weet je nooit natuurlijk, maar voor de regenboogtrui zal het moeilijk worden. Voorts weet ik niet goed wat ik moet verwachten van de Amerikaanse Kaitlin Keough (die tweede werd in de eindstand van de Wereldbeker). Lucinda Brand is goed en zal voor eigen volk goed voor de dag willen komen, maar dit lijkt me niet echt een parcours op haar maat."

Na een schitterend seizoen startte Laura Verdonschot vorig jaar met hoge verwachtingen op het WK in Bieles. Het werd uiteindelijk een vierde plaats. De voorbije maanden sukkelde de Limburgse met haar gezondheid, dus tempert ze deze keer haar ambities voor het WK voor beloften, dat zaterdag in Valkenburg gereden wordt. "Top vijf", stelt ze, "en ergens hoop ik op het podium."

Verdonschot pakte zilver op het jongste EK in Tabor. Vorig jaar werd ze vierde op het WK, het jaar voordien elfde in Heusden-Zolder. "In principe moet ik nu hoger mikken. Ik ben alweer een jaartje ouder, maar ik moet realistisch zijn. Dit was tot nu toe een echt kutseizoen en ik mag de lat niet te hoog leggen zaterdag op het WK."

De Limburgse refereert naar haar darmschimmel waardoor ze wekenlang niet op niveau was. "Uiteindelijk werd ik geholpen met antibiotica. Voor het BK kreeg ik griep en moest ik opnieuw medicijnen nemen. Die hadden een slechte invloed op mijn darmproblemen en zo raakte ik opnieuw in het oude bedje ziek. Mijn lichaam heeft hard moeten werken om te herstellen en ik ben verre van top."

Door haar ziekte miste ze de wereldbeker in Hoogerheide en trainde ze niet naar behoren in aanloop naar dit WK. "Ik voel wel dat ik terug beter aan het worden ben, "maar een training is geen wedstrijd. Ik heb dit seizoen al meer crossen geschrapt dan ik gereden heb en dat is vervelend. Ik kijk al meer uit naar het volgende seizoen, dan naar dit WK. Ik ben hier met teruggeschroefde ambities, ik moet top vijf zeggen en in mijn achterhoofd hoop ik ergens nog op een medaille. Al besef ik dat het moeilijk zal worden."

"Evie Richards is de grote favoriete. Zij rijdt heel sterk en won de wereldbeker in Namen bij de profs, maar de cross moet nog altijd gereden worden. Je weet nooit wat er kan gebeuren. Ik vind hier een parcours dat me wel ligt en hoop gewoon een beetje op het podium."

Eli Iserbyt kroonde zich in 2016 in tot wereldkampioen bij de beloften in Heusden-Zolder. In Luxemburg werd hij vorig jaar na twee valpartijen pas zeventiende, op bijna vier minuten van de Nederlandse winnaar Joris Nieuwenhuis. Dit jaar is de West-Vlaming opnieuw topfavoriet, maar moet hij afrekenen met het Britse fenomeen Tom Pidcock.

"Ik wil graag een tweede wereldtitel", vertelde Iserbyt op het persmoment met de Belgische ploeg. "Ik verwacht me aan een spannende strijd." Iserbyt vocht een mooi duel uit op het jongste EK veldrijden in Tabor. Daar klopte hij Pidcock in de sprint. "Dat mag van mij opnieuw, maar solo naar de finish is natuurlijk ook bijzonder mooi."

"Of ik alleen maar tevreden kan zijn met de regenboogtrui? Dat hangt er vanaf. Als ik me 100 procent gegeven heb, er alles heb uitgehaald en toch tweede word. Dan moet ik dat aanvaarden, maar in eerste instantie zal ik toch ontgoocheld zijn. Natuurlijk win ik liever. Twee keer wereldkampioen worden bij de beloften, oogt best mooi op je palmares."

Iserbyt heeft het parcours nog niet verkend en wacht tot zaterdag om dat te doen. "Tegen zondag kan het parcours er anders bij liggen na de vele wedstrijden en verkenningen. Dus raak je nu toch nog niet veel wijzer. Liever bekijk ik het op zaterdag, maar ik weet wel min of meer waar ik me aan mag verwachten. Van mijn ploegmaat Michael Vanthourenhout kreeg ik al veel info en ik zag ook al foto's. Het bevalt me wel. Moest ik zelf een parcours mogen uittekenen waarop ik mezelf het meeste kans geef om Pidcock te verslaan, dan zou dit dat sterk benaderen. Dit moet me liggen. In Namen reed ik ook een sterke koers en ik heb de voorbije weken veel getraind op het klimwerk, dus verwacht ik dat ik zondag ook goed zal zijn."

  "Ik verwacht veel van de Fransen, van de broers Dubau. Zij zullen wellicht de wedstrijd open breken, dat is hun stijl. Ik ben gebaat bij een lastige wedstrijd, van bij de start en dus hoop ik dat zij doen wat ze altijd doen: koers maken van bij de start en daarna is het dan aan mij. Pidcock en ik zijn niet de beste vrienden. Hij rijdt in een cross niet te vaak op kop en daar heb ik het wat moeilijk mee. Dus wil ik hem maar al te graag kloppen en die regenboogtrui pakken."