Wereldprimeur: UZ Brussel start met registratie palliatieve sedatie

Vandaag is in België enkel euthanasie wettelijk omkaderd. Toch komt palliatieve sedatie, het kunstmatig in coma brengen van een terminaal zieke patiënt, minstens vier keer meer voor dan euthanasie. Het UZ Brussel startte om deze reden ruim een jaar geleden een pilootproject waarbij palliatieve sedatie geregistreerd wordt. Het registratiedocument is intussen geoptimaliseerd en klaar voor officieel gebruik.

De registratie moet zowel voor de patiënt als zijn omgeving meer duidelijkheid crëeren rond palliatieve sedatie, dat vaak als verdoken euthanasie gezien wordt. In sommige gevallen gebeurt de palliatieve sedatie namelijk zonder medeweten van patiënt of familie. Bij beide praktijken gaat het erom het ondraaglijk lijden van de patiënt weg te nemen. Daardoor is de lijn tussen beiden vaak flinterdun. Voor de geneesheer is de registratie een mogelijkheid om de medische behandeling te optimaliseren en zorgt die daarnaast ook voor meer rechtszekerheid.

De start van de registratie valt samen met de 'Maand van de palliatieve zorg' in Brussel. Een maand waarin tal van vormingen, lezingen en activiteiten rond het levenseinde worden georganiseerd. 

UZ Leuven ziet alvast weinig heil in zo'n registratie, legt Johan Menten van het palliatief supportteam uit. Hij wijst erop dat de Leuvense instelling een richtlijn hanteert voor het toepassen van palliatieve sedatie. Daarin wordt onder meer gewezen op het belang van overleg met de wilsbekwame patiënt of met de familie. 

"Er zijn voldoende gevalideerde richtlijnen om te voorkomen dat palliatieve sedatie op een verkeerde manier wordt toegepast", zegt Menten. "We zien in het palliatief supportteam dat die regels goed gevolgd worden. Dan is er eigenlijk geen nood aan registratie."

Ook Chris Gastmans, professor medische ethiek aan de KU Leuven, sluit zich daarbij aan. "Het belangrijkste is dat er bij de toepassing een zo groot mogelijke zorgvuldigheid en competentie aan de dag wordt gelegd", klinkt het. "Registratie lijkt me daarvoor zeker niet zaligmakend", vervolgt Gastmans, die eveneens voorstander is van duidelijke richtlijnen.

"Bovendien hebben we in België ook niet altijd even goede ervaringen met registratie. Ik vraag me af hoe we de artsen kunnen motiveren om palliatieve sedatie consequent te registreren, als je ziet dat het ook met euthanasie niet altijd gebeurt", besluit Gastmans.