Soler pakt eindzege na waar secondespel, Wellens "zit met gemengde gevoelens"

Met vier renners binnen de 15 seconden beloofde de slotetappe van Parijs-Nice voor een bijzonder spannende apotheose te zorgen. Yates, de broers Izagirre en onze Tim Wellens hadden de grootste troefkaarten in handen, afwachten dus wie het secondespel in zijn voordeel zou beslechten in de korte, maar krachtige slotrit. 

Die werd in eerste instantie gespijsd door bakken neerslag. Op de eerste helling van de dag zorgde dat mede door het tempo van Lotto-Soudal meteen voor afscheiding. Een groep van 25 renners wist zich los te scheuren met daarbij alle favorieten. Yates liet zich niet verrassen en kon op een sterke Matteo Trentin rekenen om de troepen te mennen. 

In de daaropvolgende kilometers zorgde Julian Alaphilippe voor wat animo. De Franse chou-chou koos het hazenpad met Omar Fraile, maar moest even later gedesillusioneerd de rol lossen. 

Het was wachten tot de favorieten uit hun schulp kropen. Gorka Izagirre gaf de eerste aanzet en die werd vervolgens beantwoordt door Marc Soler. Het nummer zes uit de algemene rangschikking ging samen met De la Cruz op zoek naar de eenzame Soler en maakte al snel de brug naar de kop van de wedstrijd. 

Een sterk nummer van de witte trui, al lag er met de Col d'Eze en de Col des Quatres Chemins nog heel wat werk op de plank. Geen probleem voor de drie Spaanse furiën voorop die al snel een minuut voorsprong sprokkelden op de favorieten. Op de Col d'Eze bleef het opvallend stil en daardoor leek Soler plots een zaakje te gaan doen in het klassement. 

Toen de Spanjaard ook op de laatste hindernis zijn voorsprong met succes bleef verdedigen, begon het bij de favorieten plots te dagen dat de eindzege in gevaar was. Wellens en Gorka Izagirre zorgden voor de stroomstoot, maar veel aardverschuivingen bracht dat niet teweeg. 

De winnaar zat voorin. Een compleet uitgeputte Soler bleef zich geven in het zog van De la Cruz en Fraile die het samen zouden uitmaken voor de etappezege. De Sky-renner trok daarin aan het langste eind. Soler hield aan de meet 38 tellen over op Yates en de andere favorieten, voldoende voor de eindzege. Voor de Spanjaard de eerste grote rittenkoers-winst uit zijn carrière. Wellens en Teuns stranden op plaats 5 en 6. Die eerste mocht met de groene trui om de schouders wel nog het eindpodium op.

 1. David De La Cruz (Spa/SKY) 110.0km in 2u53:06 (gem. 38.12825km/u)

2. Omar Fraile (Spa/AST) op 0:00

3. Marc Soler (Spa/MOV) 0:03

4. Patrick Konrad (Oos/BOH) 0:38

5. Tim Wellens (Bel/LTS) 0:38

6. Simon Yates (GBr/MTS) 0:38

7. Dylan Teuns (Bel/BMC) 0:38

8. Richard Carapaz (Ecu/MOV) 0:38

9. Gorka Izagirre (Spa/TBM) 0:38

10. Ion Izagirre (Spa/TBM) 0:38 

1. Marc Soler (Spa/MOV) 1198.9km in 30u22:41 (gem. 39.46599km/u)

2. Simon Yates (GBr/MTS) op 0:04

3. Gorka Izagirre (Spa/TBM) 0:14

4. Ion Izagirre (Spa/TBM) 0:16

 5. Tim Wellens (Bel/LTS) 0:16

6. Dylan Teuns (Bel/BMC) 0:32

7. Patrick Konrad (Oos/BOH) 0:44

8. Alexis Vuillermoz (Fra/ALM) 01:54

9. David De La Cruz (Spa/SKY) 02:15

10. Felix Grosschartner (Oos/BOH) 02:35

Tim Wellens eindigt op een vijfde plaats in het eindklassement van Parijs-Nice, op 16 seconden van winnaar Marc Soler, op twee seconden van het podium. "Ergens heerst toch wel een dubbel gevoel", aldus de Lotto Soudal-renner na afloop. "Vooraf had ik hier voor getekend, maar na zo'n Parijs-Nice zat er ook meer in."

Wellens startte met 13 seconden achterstand op leider Yates in het klassement. "Even zag het er goed uit op het eind toen Yates loste bergop", deed hij zijn verhaal, "ik was mee vooruit en toen daarna ook nog eens de broertjes Izagirre tegen de grond gingen, zag het er helemaal goed uit voor het podium. Helaas, ze komen nog terug, ondanks het feit dat Dylan (Teuns) en ik echt wel heel hard reden. Ze moeten dus ook wel sterk geweest zijn. Al begrijp ik niet goed dat Yates en de broertjes Izagirre Soler lieten ontsnappen en ze niet sneller op jacht gingen. Het is een beetje zot: hij telde slechts een goede halve minuut achterstand en toch lieten ze hem gaan. Iedereen koerste afwachtend en zo krijg je dan Soler als eindwinnaar."

Geen eindzege, noch een podiumplaats dus voor Wellens die vijfde werd, op 16 seconden, Yates is tweede op vier seconden, Gorka Izagirre derde op 14 tellen. "Dat is een beetje jammer wel", zei hij, "vooraf zou ik hier voor getekend hebben, om zo'n sterke en aanvallende Parijs-Nice te rijden met een vijfde plaats als resultaat, maar met wat ik nu weet en ik zo dicht bij het podium eindig en zelfs niet zo ver van de eindzege, dan is die vijfde stek wel een beetje jammer. Al moet ik ook wel tevreden zijn met mijn prestatie. Er overheersen nu een beetje gemengde gevoelens. Het ontbrak me gewoon een beetje aan geluk: ik word eens vierde en eens tweede in de daguitslag en ik eindig vijfde in het klassement. Als ik in de openingsrit naar de derde plek sprint en niet naar de vierde, dan win ik vier bonificatieseconden en sta ik hier vandaag wel op het eindpodium. Het ligt allemaal zo dicht bij elkaar."

Al wil Wellens vooral het positieve onthouden. "Ik wist al dat ik goed was in rittenkoersen van een week zoals de Eneco Tour (eindwinst in 2014 en 2015), de Ronde van Polen (eindwinst in 2016) en de Ronde van Guanxi (die hij vorig jaar won), maar dit is Parijs-Nice, toch een niveau hoger en ik heb nu bewezen dat ik dit niveau ook aankan. Met een tikkeltje meer geluk, win ik misschien wel een etappe en word ik eindwinnaar. Al waren hier meerdere kandidaat-eindwinnaars omdat alles zo dicht bij elkaar lag."

Nu wacht Wellens enkele dagen rust. Daarna start hij in de Ronde van Catalonië, van 19 tot 25 maart. "Ik start daar zonder klassementsambities", eindigde hij, "want de Waalse klassiekers zijn dan niet meer veraf en daar wil ik top zijn. Zoals elk jaar ben ik daar zeer ambitieus. Dit jaar nog meer, want ik voel toch dat ik weer wat sterker ben geworden."

Marc Soler is nog maar 24 jaar en heeft zijn eerste eindzege in een rittenkoers in de WorldTour beet. "Ik kan het zelf nog altijd niet geloven", zei hij na afloop, "zeker niet na het tijdverlies dat ik zaterdag opliep. Maar ik pak hier toch de eindzege. Geweldig."

"We stonden met acht renners binnen 1 minuut vanmorgen voor de slotrit", deed hij zijn verhaal, "alles was nog mogelijk, maar dit had ik toch niet verwacht. Zaterdag baalde ik nog omdat ik 46 seconden verloor. We moesten vandaag wel een offensief plannen, 'all in' gaan en best van ver een aanval lanceren om voldoende bonus te grijpen. Ik sprong weg op de derde laatste klim, precies zoals ik gepland had, en kreeg De La Cruz en Ion (Izagirre) met mee."

Izagirre haakte af en De La Cruz en Soler haakten aan bij de laatste vluchter, Omar Fraile. "Toen ik aanviel, was het doel gewoon om enkele plaatsen te winnen in het klassement, op het podium te eindigen, maar dat ik de eindzege pak is zo veel meer. Ik had nog nooit gewonnen in de WorldTour en nu heb ik een eindzege beet in zo'n prestigieuze koers, waar zo veel grote namen op de erelijst staan. Ik wil geen stappen overslaan en het is niet dat er nu veel zal veranderen in mijn carrière. Ik moet en wil kalm blijven en gewoon verder progressie blijven maken. Elk jaar voel ik me iets sterker worden en ik wil gewoon goed werk blijven leveren en goede prestaties neerzetten."

Soler spiegelt zich aan Alberto Contador, die de voorbije twee jaar telkens op enkele seconden strandde van de eindzege. "Vorig jaar was ik mee met Alberto in de ontsnapping in de slotrit", herinnerde hij de journalisten in de perszaal. "daar heb ik gezien hoe hij de rit liet ontploffen. Dat inspireerde me vandaag. We waren vandaag met drie landgenoten op stap en dat was zeker geen nadeel. We zijn niet alleen landgenoten, maar ook vrienden die elkaar verstonden in de ontsnapping. Ik heb David en Omar meteen duidelijk gemaakt dat ik niet mikte op ritwinst en dat ze het onder elkaar moesten uitvechten. Ik ging enkel voor het klassement en dus werkten we goed samen."

Soler, die in Spanje wordt beschouwd als de opvolger van Indurain en Contador, blijft met de voetjes op de grond. "Een grote ronde winnen, zeker de Tour, is een droom, maar ik ben er nog ver vanaf. Men vergelijkt me met hen, maar ik sta nog maar in hun kinderschoenen en moet nog heel wat koersen winnen om naast hen te kunnen staan", aldus de renner die voor deze Parijs-Nice alleen nog maar een rit in de Route du Sud op zijn palmares had staan.