Terminale vrouw (92) verneemt nakende geboorte eerste achterachterkleindochter en beslist: "Ik wil blijven leven om haar te zien"

Haar nieren deden het niet meer en dat zou Jean Roper op haar gezegende leeftijd niet overleven. "Het was heel hard voor ons dat we haar zouden verliezen", zegt Kayla Tracy (24), fotografe en achterkleindochter van Jean, aan People. "Ze was altijd al het hart van onze familie." 

Toen gebeurde er iets. Kayla's 21-jarige zus, Amber Harris, was zwanger van een meisje. Amber vertelde dat aan Jean. Het zou haar allereerste achterachterkleindochter zijn. Jean en haar man Edward (94) hebben zelf drie kinderen, zeven kleinkinderen, elf achterkleinkinderen en elf achterachterkleinkinderen. Gek genoeg zijn dat bijna allemaal jongens. Amber zei er nog bij dat ze haar baby zou vernoemen naar Jean. Dat dééd het hem en het onwaarschijnlijke gebeurde: nog bijna diezelfde nacht verbeterde de gezondheidstoestand van Jean plots.

"Ze was door het dolle heen van opwinding", zegt Kayla. "Ze zei altijd maar tegen iedereen: 'Ik wil nog blijven leven om dat babymeisje te zien'. De wetenschap dat ze weldra een achterachterkleindochter zou hebben, werkte als een medicijn voor haar. Haar transformatie was zo ongelooflijk dat ik ze absoluut wou vastleggen", zegt de fotografe, die haar eigen zaak heeft, Kayla Tracy Photography.

Vier jaar geleden had Jean haar oudste zoon verloren, aan dezelfde nierziekte die haar trof. Daarna sukkelde ze in een depressie. "Maar plots veranderde haar hele houding", zegt Kayla. "En toen de baby geboren werd... wow. Het was voor iedereen een erg emotioneel moment toen ze het meisje in haar armen hield".

De baby werd op 31 januari geboren, woog 2,3 kg en kreeg de naam Magnolia Jean. De betovergrootmoeder bevestigt zelf aan People dat Magnolia Jean "haar absoluut geholpen heeft om zich door haar diagnose te worstelen en te overleven". "Ze deed mij vergeten hoe zwak en slecht ik mij voelde", zegt Jean. "Ze is het mooiste babymeisje dat ik ooit zag. Zo klein en helemaal perfect".

En het was nog niet gedaan met feesten. Op 5 maart waren Edward en Jean 75 jaar getrouwd. De twee leerden mekaar kennen op een blind date: "Ik vond hem ongelooflijk knap, zachtaardig en lief". Edward valt in: "En ik vond haar de moeite om nog eens uit te vragen. Ze was zo schattig".

Jean stelt het super intussen, geen spoor meer van het nierfalen dat haar leven amper twee maanden geleden bedreigde. Kayla heeft al plannen om met Jean te gaan vissen en daar beelden van te schieten. Kayla besluit: "Mensen zeggen me dat het verhaal van mijn overgrootouders hen heeft geraakt en heeft doen beseffen wat belangrijk is in het leven. Voor mij is dat het grootste compliment".