Van den Bosch ging de voorbije uren door een moeilijke periode. De manager was zaterdag in Compiègne daags voor de start van Parijs-Roubaix, zondag volgde hij de wedstrijd ook in Frankrijk. “Toen ik het nieuws over de valpartij vernam, ben ik meteen naar het ziekenhuis van Rijsel getrokken”, vertelt hij. “Ook gisteravond was ik daar nog. Het nieuws kwam aan als een klap.”

“Ik ben manager van Michael sinds hij bij de U23 rijdt, maar ik ken hem al veel langer. We zijn van dezelfde gemeente, Heist-op-den-Berg, en hebben dus al lang een geschiedenis samen. Langs moederkant zijn we zelfs van heel ver familie. Veel wil ik niet kwijt. Dit komt hard aan, Michael was een jongen die altijd een glimlach om zijn gezicht had, een eeuwige lach en met een enorme uitstraling. Zo zal ik hem altijd herinneren, de jongen met de glimlach.”

Voor Van den Bosch is het al het derde afscheid van een renner, na Wouter Weylandt en Rob Goris. “Daarover wil ik niets kwijt”, verklaarde hij, “maar het spreekt voor zich dat dit hard aankomt.”

Wat de doodsoorzaak is, een hartstilstand voor de val of erna, is niet duidelijk. “Er komt een autopsie, dat bericht heb ik zelf via de media vernomen en dat zal ook het geval zijn. Dat is standaardprocedure na zo’n ongeval”, weet Van den Bosch uit ervaring. “Daarom is het ook nog niet duidelijk wanneer het lichaam gerepatrieerd zal worden en weten we ook niet wanneer we Michael kunnen begraven.”

Coach: “Zeer surreëel”

“Tijdens de wedstrijd wisten we niet veel over de situatie van Michael”, vertelt coach Kristof De Kegel, die ook tweede ploegleider bij Veranda’s Willems-Crelan is. “Wij wisten dat hij gevallen was en dat het ernstig was, maar niet dat hij een hartstilstand had gekregen. Tijdens de koers zelf was de situatie dubbel, je bent bezig met die wedstrijd, maar je weet dat er iets aan de hand is. Dat is moeilijk. Je werkt op automatische piloot, want de koers is bezig en je moet door. Pas na wedstrijd kwam er meer duidelijkheid over situatie. ‘s Avonds volgde dan de klap toen het nieuws van het overlijden binnenstroomde.”

De Kegel moest in 2016 al afscheid nemen van Antoine Demoitié en Daan Myngheer. “Een klap als deze went nooit. Ik hoop dat het nu stopt. Het is een drama voor de ouders, familie en ploeg. Je snapt niet dat zoiets kan gebeuren, zo’n jonge renner die het leven laat. Het is surreëel.”