Prins Laurent en prinses Claire vieren 15e huwelijks­verjaardag: een portret van het koppel door de jaren heen

Ze ontmoetten elkaar aan de afwas tijdens een feestje. Claire moest erg lachen om Laurents grapjes, en toen sloeg de vonk over. Op 19 december 2002 kwam de aankondiging dat Prins Laurent van België - toen 39 jaar - zich verloofde met de 28-jarige Claire Coombs, dochter van een Britse vader en een Belgische moeder, en van beroep landmeter.

Op zaterdag 12 april 2003 volgde hun huwelijk: eerst een burgerlijke plechtigheid in het Brusselse stadhuis, en vervolgens een kerkelijke inzegening in de Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal. Na het huwelijk kreeg Claire de titel "prinses van België". 

Van Laurent wordt verondersteld dat zijn hart eerder bij de vrijzinnigheid dan bij het katholieke geloof ligt. Maar een huwelijk in de koninklijke familie van ons land moet uiteraard ook een kerkelijk huwelijk zijn. Prins Laurent zorgt voor een originele en non-conformistische inbreng: hij vraagt of de Franse rock-priester père Gilbert de preek mag houden. Kardinaal Danneels geeft daarvoor toestemming.

Prins Laurent heeft priester Guy Gilbert leren kennen op diens afgelegen boerderij in de Provence waar hij samen met een team opvoeders probleemjongeren opvangt. Die zijn in veel gevallen ook in aanraking gekomen met het gerecht. Via het werk op de boerderij en de omgang met de uitgebreide dierenmenagerie werkt hij aan hun herintegratie in de maatschappij.

Tijdens zijn preek prijst père Gilbert zijn goede vriend Laurent uitvoerig voor zijn dierenliefde, en voor de manier waarop hij zonder enige vooringenomendheid omgaat met de probleemjongeren op de boerderij.

Maar hij benadrukt ook het belang van goede familiebanden. Hij vertelt een verhaal van een jongen die door zijn vader verstoten is, en na jaren terug naar huis verlangt. Alleen als er een wit lint in de appelboom voor het ouderlijk huis hangt, zal hij weten dat hij daar opnieuw welkom is. En dan blijkt als hij terugkeert dat er niet één wit lint te zien is... maar dat er honderden witte linten in alle bomen op de oprijlaan naar het huis hangen.

Nergens vermeldt père Gilbert iemand bij naam, maar iedereen in de kerk begrijpt dat hij verwijst naar de conflicten in het gezin van koning Albert en koningin Paola. Zonder iemand te viseren heeft hij het ook nog over de moeilijkheden die alle gehuwden in de loop der jaren moeten overwinnen.

Met andere woorden: het is geen vrijblijvende preek, dingen worden bij hun naam genoemd, maar niemand wordt openlijk met de vinger gewezen. De boodschap van père Gilbert komt wel aan. Zowel prins Laurent als zijn moeder koningin Paola moeten naar een zakdoek grijpen, en ook (toen nog) prinses Mathilde moet een traan wegpinken. 

Een klein jaar later, op 6 februari 2004 wordt een dochtertje geboren, Louise. En op 13 december 2005 komen daar twee prinsjes bij: de tweeling Nicolas en Aymeric. Bij de persconferentie grapt prins Laurent: "We hebben nog geen peter, maar ik heb wel een meter", waarop hij een lintmeter uit zijn zak haalt.

Het is een toespeling op een relletje bij de geboorte van prinses Louise. Toen zou Laurent prins Reza Pahlavi, de zoon van de voormalige sjah van Perzië, als peter hebben willen vragen. Gezien de moeilijke relaties met het Iraanse regime zou dat wellicht een diplomatiek incident opgeleverd hebben. Wat er ook van zij, dat peterschap is er niet gekomen. 

Het pad van prins Laurent gaat niet over rozen, dat is genoegzaam bekend. Er zijn veel vrolijke momenten, maar de prins kleurt niet binnen de lijntjes en dat leidt tot incidenten. In 2014 krijgt hij een burn-out en een zware longontsteking en volgt een opname in het ziekenhuis.

Er zijn verschillende aanvaringen met zijn familie en met de politieke wereld. Vorige maand besliste de Kamer om in te stemmen met de sanctie die de regering hem oplegt: dit jaar moet Laurent 15 procent van zijn dotatie inleveren.

Eind 2011 maakt een reportage van de RTBf melding van hufterig en brutaal gedrag van de prins, en omschrijft hem ook als gierig. Dat wordt prinses Claire te veel. Ze gaat mee naar een persmoment van de Stichting Prins Laurent. Die heeft in de buurt van het Centraal Station in Brussel drie containers geplaatst waar daklozen samen met hun hond terechtkunnen. Aan het eind van de persconferentie springt een emotionele prinses Claire in de bres voor haar man. Ze neemt het woord en zegt de pers "dat het nu welletjes is geweest met die insinuaties".

Bij de 50e verjaardag van de prins, vier jaar geleden, neemt het koppel zelf een filmpje op. Prinses Claire interviewt haar man - in het Nederlands en in het Frans - over de Stichting Prins Laurent, zijn bezorgdheid over dierenleed en zijn initiatieven voor daklozen met honden. Aan het eind vraagt ze ook hoe hij zelf is veranderd in al die jaren. Dat levert een mooie liefdesverklaring van Laurent op voor Claire en zijn kinderen.