Robert Tant (87) en Julia D’hooge (87) uit de Wellingstraat in Beernem vierden onlangs hun 65ste huwelijksverjaardag. Een briljanten jubileum is op zich al een heuglijke gebeurtenis, maar de dag kreeg een extra feestelijk karakter door wat Robert enkele dagen eerder overkomen was.

Tijdens het harken van zijn tuin vond hij vlakbij het kippenhok de trouwring van zijn vader terug. Die was hij precies 25 jaar eerder verloren, eveneens tijdens het tuinieren.

“Kon mijn ogen niet geloven”

“Ik was al haast vergeten dat ik ze kwijt was en kon mijn ogen echt niet geloven”, lacht Robert. “De hoop om ze terug te vinden, had ik al lang begraven. Ik ga dagelijks naar het kippenhok en had op die plaats al honderden keren gerakeld en bloemetjes geplant. Maar nu pas kwam de ring weer boven water. Misschien heeft een mol ze uit de grond naar boven gewerkt. Ze was alleszins nog in perfecte staat. Een mooier geschenk voor onze huwelijksverjaardag kon ik mij niet inbeelden.”

Robert en Julia runden vroeger samen de kleine boerderij Rientjes Hoveke in Sint-Joris. Robert werkte daarnaast in de veevoedersector, onder meer 25 jaar als molenaar. Maar 33 jaar geleden besloot het koppel het landbouwersbestaan achter zich te laten en te verhuizen naar de Wellingstraat.

Niet veel later sloeg het noodlot toe voor Robert. Bij een arbeidsongeval verloor hij namelijk zijn rechterbeen. “Sindsdien behelp ik mij met een prothese”, vervolgt Robert. “Ik werd invalide verklaard waardoor ik de zware arbeid in het veevoederbedrijf niet meer kon uitvoeren.”

Vader verloren

Toen Robert en Julia 65 jaar geleden in het huwelijksbootje stapten, schonken ze elkaar een trouwring. Maar door de vele handenarbeid die hij verrichtte, raakte het exemplaar van Robert versleten. “Op den duur bleef er van mijn ring enkel nog een draadje over. Daarom schonk mijn moeder mij de trouwring van mijn vader, die al op 28-jarige leeftijd overleden was. Ik heb ze vele jaren gedragen tot ik ze spijtig genoeg verloor in de tuin.”

“Intussen is deze ring negentig jaar oud en heeft ze uiteraard een grote emotionele waarde. Nu ik ze eindelijk terug heb, zal ik ze opnieuw dragen. Maar uiteraard zal ik er iets voorzichtiger mee omspringen. Tijdens het tuinieren gaat ze sowieso uit”, zegt Robert.