De twee momenten waarnaar iedereen uitkeek: het jawoord en dé kus

Ruim zeshonderd genodigden verzamelden zich in de St. George's Chapel om het huwelijk bij te wonen. Meghan kwam onder begeleiding van de bruidsmeisjes en -jonkers de kapel binnen. Het laatste deel naar het altaar liep ze aan de hand van haar schoonvader prins Charles. Daar stond Harry haar al op te wachten en fluisterde haar toe dat ze er prachtig uit zag.

Tijdens de ceremonie waren er onder meer optredens van het St. George's Chapel Choir en het gospelkoor Kingdom Choir, dat het nummer 'Stand By Me' van Ben E. King zong. Cellist Sheku Kanneh-Mason trad solo op. Verder gaf de Amerikaanse bisschop Michael Curry een gepassioneerde preek en behoorde ook Jane Fellowes tot de sprekers, een oudere zus van Harry's overleden moeder prinses Diana.

Het jawoord werd een bijzonder moment voor het paar. Eerst was het de beurt aan prins Harry, die gretig 'ja' antwoordde op de vraag of hij Meghan als zijn echtgenote wilde nemen. Meghan genoot ten volle van het verlossende moment en sloot even de ogen, waarop de aartsbisschop van Canterbury, Justin Welby, een korte pauze liet vallen. Die werd meteen opgevuld door een lachend en uitgelaten publiek. Ook bij Meghan klonk het snel klaar en duidelijk 'ja' op de vraag of ze Harry als echtgenoot wilde nemen. En zo beloofde het echtpaar elkaar eeuwige trouw.

Voor de poort van St. George's Chapel en aangemoedigd door de toeschouwers, bogen prins Harry en Meghan de hoofden naar elkaar toe voor het ultieme moment: de kus. Het werd een korte maar intense kus die op luid gejuich onthaald werd door de aanwezigen.

Sommigen konden er maar geen genoeg van krijgen en scandeerden niet veel later de woorden: "kiss, kiss kiss!" In de hoop dat er nog één zou volgen. Maar traditiegetrouw bleef het bij die ene, innige zoen.