Direct naar artikelinhoud
Herexamen

Nic Balthazar: "Vader had me toevertrouwd dat hij zich als prof ook verveelde tijdens zo'n overhoring"

Nic Balthazar.Beeld BAS BOGAERTS

Doffe ellende? Een onvergetelijk feest? Of iets ertussenin? In deze rubriek kijken bekende ex-studenten terug op hun examentijd. Vandaag: Nic Balthazar (53), televisie- en filmmaker.

Aan de toenmalige Rijksuniversiteit van Gent studeerde Balthazar Germaanse filologie, hoewel zijn hart eigenlijk meer bij theater lag.

"Op aandringen van mijn vader, die professor was, heb ik me dan toch maar aan de universiteit ingeschreven. Doorheen het jaar was ik niet zo veel met mijn studie bezig. Naar de les ging ik amper; ik had andere dingen om me mee bezig te houden, zoals toch nog wat theater spelen, op café zitten of meisjes achternalopen. (lacht)

"Maar eenmaal de examenperiode aanbrak, transformeerde ik in een blokbeest. Ik zag daar de romantiek wel van in: mezelf een maand of drie kastijden om tegen alle verwachtingen in nog een cursus van vierhonderd pagina's die ik nooit eerder had opengeslagen uit het hoofd te leren. Slapen deed ik niet al te veel, aangezien elk examen een race tegen de tijd was, en ook bier en seks bande ik tijdens de blok uit mijn leven.

"Maar dat vond ik net het fijne aan de universiteit; in principe had je het hele jaar vrijaf, zolang je bereid was drie maanden lang je leven op te geven en driedubbel zo hard te werken.

"Eigenlijk deed ik alles wat je als student vooral niet hoort te doen. Hopelijk lezen mijn kinderen dit niet. (lacht)

'Eigenlijk deed ik alles wat je als student vooral niet hoort te doen. Hopelijk lezen mijn kinderen dit niet'

Proffen vervelen zich ook

"Natuurlijk kwam ik door mijn lastminuteaanpak soms wel voor verrassingen te staan. Zo gebeurde het dat ik op de bus naar het examen vragen aan het uitwisselen was met een medestudent, toen die plots zei: 'Goed, en nu over naar het tweede deel.' Ik viel totaal uit de lucht; ik wist niet dat er een tweede deel bestond.

"Op mondelinge examens wist ik me meestal wel goed te redden met mijn 'fake it till you make it'-strategie. Mijn vader had me namelijk toevertrouwd dat hij zich als prof meestal ook maar verveelde tijdens zo'n overhoring, en daarom graag intellectueel werd vermaakt door zijn studenten.

"Zo had ik Moby Dick niet gelezen én mij van datum vergist voor het mondeling. Ongeschoren en ongewassen aangekomen op de universiteit ontdekte ik dat ik in plaats van één dag nog maar één uur had om mij de plot van die vuistdikke roman door mijn medestudenten te laten bijbrengen. Op het examen reproduceerde ik hun kennis alsof ik Moby Dick zelf had geschreven. Een 18 op 20 heb ik daarvoor gekregen, maar het is ook weleens anders gelopen."