Ben Howard op Rock Werchter: folkman versus duivelsgekte
Wat krijgen we nu? Zoveel volk voor de pastorale folkpop van Ben Howard? Tijdens een Rode Duivelsmatch? Ja, het was zo!
Op Werchter liepen er duidelijk niet alleen voetbalfreaks rond. Een opluchting voor Ben Howard, want de Britse singersongwriter trad aan in The Barn die zowaar bomvol liep. En dat voor een liedjessmid die het vandaag vertikt om zijn grootste radiohits live te spelen en liever opteert voor zijn recentere, artistiekerige werk?
Geen ‘The Fear’ of ‘Keep Your Head Up’ dus, laat staan ‘The Wolves’ of ‘Conrad’. Howard praat vandaag laatdunkend over zijn meest prille songs. “Fucking boring”, noemde hij ze toen een iets te enthousiaste fan er onlangs om bedelde tijdens één van Howards Britse concerten. De kerel voor ons die halverwege het concert ongeduldig “Play something we know!” schreeuwde, had de memo duidelijk niet gekregen.
Nul-twee!
In de plaats diende Howard en zijn zevenkoppige begeleiders mistige, traag meanderende folktapijtjes op zoals ‘Murmurations’, ‘Someone In the Doorway’ en ‘Boat To An Island’. Niet onaardig, zij het een beetje fantasieloos. De fans lustten er hoorbaar pap van.
Heel gek om het publiek na zo’n kabbelend liedje helemaal uit zijn dak te zien gaan. “Zo goed is die Howard nu toch ook weer niet?” dachten we onze buurman net te vragen, toen we doorkregen dat de euforie voor de 0-2 was die De Bruyne net had gemaakt. Dus toch voetbalfans in de tent.
Captain Beefheart
Howard liet zich niet van de wijs brengen door de plots opdoemende opstootjes van gejoel. Begeleid door in Zen gedrenkte slowmotionbeelden wiegde hij zijn fanclub in trance. ‘What The Moon Does’, ‘Small Things’, de single ‘Nica Libres At Dusk’: soms leken het wel postrocksongs à la Godspeed You! Black Emperor of Sigur Ros, maar dan zonder de unheimliche dreiging. Voor de doorsnee Ed Sheeran-fan moet Howards klankexperiment wellicht klinken als Trout Mask Replica van Captain Beefheart. Alles is relatief, quoi.
Hoedanook een serene, verzorgde show voor een hartelijk, dankbaar publiek. Wij misten originele invalshoeken maar kijk, Howard is nog jong en duidelijk niet vies van wat avontuur. Wij hebben geduld, zij het geen tonnen.