Bourgeois wil erfenis veiligstellen

"Natuurlijk wil ik een belangrijke rol spelen. Het zou de bekroning zijn van mijn carrière." Al in het voorjaar 2013 solliciteerde Geert Bourgeois (N-VA) openlijk voor de post van Vlaams minister-president. Een dik jaar later was het zover, maar de vraag is of hij die bekroning ook glans kan geven.

De 'superministerraad' eind volgende week is de laatste kans om er deze legislatuur nog grote beslissingen door te duwen. Na de zomer gaat de politiek voor een hele tijd in campagnemodus, tot aan de Vlaamse en federale verkiezingen in mei. Bovendien, voor Bourgeois wordt het mogelijk ook zijn laatste kans als minister-president.

Hij kondigde al zijn afscheid aan van de lokale politiek en er wordt volop gespeculeerd of hij stopt op het allerhoogste niveau. Hij houdt zijn beslissing in beraad tot na de gemeenteraadsverkiezingen in oktober. "Ik voel me kiplekker", zei hij recent daarover (DM 08/05). "Ik doe de job ontzettend graag en kan ze fysiek en mentaal nog perfect aan, al word ik over twee maanden 67 jaar."

Lastige dossiers

In de wandelgangen is te horen dat Bourgeois niets aan het toeval wil overlaten. De lastige dossiers moeten tot in de puntjes worden afgerond, zodat hij later niet het verwijt kan krijgen dat zijn regering slordig werk heeft geleverd. Het gaat dan onder meer over de betonstop, de boskaart en het afvalplan. 

Vooral het Ruimtelijk Beleidsplan Vlaanderen, intussen genoegzaam bekend als de 'betonstop', ligt Bourgeois na aan het hart. Het doel is dat er tegen 2040 niet meer gebouwd kan worden in open ruimte. Kan de verrommeling van Vlaanderen eindelijk een halt toegeroepen worden? Op die manier kan zijn regering duidelijk zijn stempel drukken voor de toekomst.

De onderhandelingen lopen momenteel vast op het kostenplaatje. Eigenaars die de waarde van hun grond zien dalen, moeten daarvoor 100 procent vergoed worden. Maar hoe gaan we dat betalen? Volgens bevoegd minister Joke Schauvliege is het kostenplaatje waterdicht. N-VA en zeker Open Vld hebben daar vragen bij.

Maar ook de bescherming van bedreigde bossen en het plan om de afvalberg te reduceren zijn dossiers waarmee Bourgeois een steen kan verleggen in de rivier. De boskaart heeft hij dan wel afgevoerd, met een sluitende definitie van welke bossen nu bescherming genieten, werkt de regering aan alternatieve piste. Wat het afvalplan betreft blijft de vraag of er nu statiegeld voor blikjes komt.

Boekhouder

De Vlaams minister-president heeft de reputatie van een grijze boekhouder te zijn, maar kon afgelopen jaren toch enkele verwezenlijkingen voorleggen. Zo hervormde zijn regering de kinderbijslag, ligt de werkloosheid historisch laag en werd de mobiliteitsknoop in Antwerpen eindelijk ontward. Het gedoe om de Turteltaks en het uitblijven van echte eensgezindheid over de onderwijshervorming zijn dan weer minpunten op het bilan. Komt er nog een laatste orgelpunt?

Zijn kabinet houdt de druk in elk geval nog even af.  Ook de begrotingsopmaak in september zal nog een zware dobber worden, klinkt het daar. Niet dat Vlaanderen nog zware besparingen plant, de cijfers ogen positief. Wel zal het moment aanbreken dat elke minister extra middelen zal vragen voor nieuwe maatregelen op zijn of haar domein. Zeker in aantocht naar de verkiezingen, zullen ze links of rechts een cadeautje aan de kiezer willen uitdelen.

Bourgeois past daarvoor. Hij wil alle rekeningen op orde houden, geen hypotheek leggen op de komende regering. Zeker die erfenis wil de degelijke bestuurder in hem absoluut veiligstellen.