Mary Ellis, een van de laatste overlevende WOII-pilotes, sterft op 101-jarige leeftijd

Ellis werd geboren in 1917 in Leafield, Oxfordshire waar het Royal Flying Corps actief aanwezig was. Ze maakte graag pleziervluchten tot in 1939, aan het begin van de oorlog, het vliegen door burgers werd verboden. 

De Air Transport Auxiliary, een Britse burgerorganisatie in de Tweede Wereldoorlog die instond voor het overbrengen van gevechtsvliegtuigen vanuit de fabrieken naar basissen over de hele wereld, lanceerde een oproep via de radio voor vrouwelijke piloten. Ellis voelde zich daarvoor geroepen. Gedurende een periode van vier jaar, vanaf het moment dat ze in dienst trad in 1941, leverde ze 1.000 vliegtuigen aan de frontlinie, waaronder 400 Spitfires (Britse jachtvliegtuigen, nvdr.) en 47 Wellington-bommenwerpers.

Na de oorlog verhuisde Ellis naar het eiland Wight waar ze de luchthaven van Sandown leidde van 1950 tot 1970. In 1961 trouwde ze met Don Ellis, eveneens piloot. Na zijn dood in 2009 bleef ze in hun huis naast de landingsbaan in Sandown wonen.

Ellis stierf thuis op het eiland Wight op 101-jarige leeftijd.

Eerder dit jaar werd Ellis nog omschreven als een “nationale en internationale heldin". Op sociale media betuigen velen hun medeleven. Mike Ling, een Red Arrowspiloot, vindt de dood van Ellis vreselijk nieuws. "RIP Mary Ellis, een legende van de Air Transport Auxiliary", aldus de piloot. 

De tv-presentator Dan Snow vertelt op Twitter dat hij vorige week nog zijn kinderen meenam naar Ellis om haar te ontmoeten. Ze deelde met hen haar gedachten over haar favoriete vliegtuig, de Spitfire.

John Nichol, voormalig bemanningslid van de Royal Air Force, beschreef Ellis als een "buitengewone dame".