1.200 brieven van Mitterrand aan "zijn" Anne gepubliceerd
Dat Mitterrand een minnares had, is geen nieuw gegeven. Hij bevestigde zelfs de affaire. Of toen de pers hem confronteerde met zijn buitenechtelijke dochter -Mazarine- met Anne Pingeot: "Et alors", was zijn laconieke repliek.
Mitterrand begon op zijn 46e een affaire met de toen 19-jarige ravissante Pingeot. De brieven die worden geschreven, blijken van een hoogstaand literair niveau. Mitterrand maakt duidelijk dat Pingeot nooit zijn vrouw kan worden -dat is Danielle Gouze waarmee hij twee zonen heeft- maar wél zijn grote liefde is.
Een passage uit een van de brieven:
Je t’ai rencontrée et j’ai tout de suite deviné que j’allais partir pour un grand voyage. Là où je vais, je sais au moins que tu seras toujours. Je bénis ce visage, ma lumière. Il n’y aura plus jamais de nuit absolue pour moi. La solitude de la mort sera moins solitude. Anne, mon amour.
(bron: L'Obs)
De brieven die Mitterrand schrijft zijn lange brieven waarin hij Pingeot ophemelt. "Om haar te verleiden, haar te veroveren, maar ook om haar te kunnen houden", luidt het. De romance kent ook spanningen. Uit de brieven -want er zit geen enkele bij die Pingeot schreef- blijkt dat de minnares méér wil. Zo wil ze een kind van hem, en dat krijgt ze op 18 december 1974.
De correspondentie mindert echter na de geboorte en wanneer Mitterrand president wordt in 1981. Toch is er sprake van een "gezin" weliswaar in het grootste geheim. Op 22 september 1995 schrijft Mitterrand een laatste brief, enkele maanden later sterft hij.
De meer dan 1.200 brieven worden nu naar buiten gebracht met goedkeuring van het Instituut Mitterrand én dochter Mazarine Pingeot. De brieven schetsen niet alleen een beeld van Mitterrand maar ook een beeld van de immer onzichtbare Anne Pingeot.