Waarom de enorme schade na tyfoon Jebi in Japan snel zal worden hersteld

De algemene opvatting leeft dat het sterke Japanse arbeidsethos maakt dat de Japanners snel en efficiënt werken. Maar die stereotype opvatting blijkt niet helemaal juist. "Japanners werken inderdaad meer dan de Belgen. Cijfers van de OECD uit 2016 bevestigen dat: Een Japanner werkt zo’n 1.714 uur per jaar, terwijl de Belg 1.546 uur presteert. Maar dat is helemaal niet zo hoog, in Israël presteren ze bijvoorbeeld boven de 2.000 uur", zegt Andreas Niehaus, professor Aziatische Cultuur aan UGent.

Ook omtrent productiviteit scoren Japanners niet zo hoog. Volgens de professor scoren ze zelfs lager dan gemiddeld in de statistieken. "Japanse werknemers blijven langer op hun werk, maar zijn niet noodzakelijk aan het werk. Vooral de sociale druk speelt een rol. Zo vertrek je nooit voor je baas, dat hoort niet. Door de recessie is de werkzekerheid afgenomen. Dus uit angst om hun job te verliezen blijven ze langer, nemen ze minder vakantiedagen op en gaan ze zeker niet in tegen die gangbare tradities."

Hoelang de opbouw exact zal duren, kan je volgens de professor niet voorspellen, maar dat het snel zal gaan wel. "Japan is het land met de meest voorkomende aardbevingen, tyfoons en tsunami's, dus ze hebben heel wat ervaring met dit soort rampen", aldus Niehaus. "Ook de preventie voor dergelijke rampen is zeer goed. Bovendien verloopt de financiële tegemoetkoming voor de infrastructuurwerken en de mensen zelf erg vlot."

Daarnaast wordt er al weken op voorhand gecommmuniceerd over de tyfoon. "De communicatie voor de Japanners is zeer duidelijk, met grafieken wordt het verloop en de sterkte van de tyfoon op televisie meegedeeld."

"Als vergelijking kunnen we kijken naar de opbouw na de kernramp van Fukushima in 2011. Voor het volledige herstel en de reconstructie was er 10 jaar voorzien. Maar het verwijderen van het puin en de opbouw van de infrastructuur was al na twee jaar klaar", vertelt Niehaus. "Een zeer snelle vooruitgang. Al is er naar deze ramp wel erg veel aandacht en geld gegaan."

Aline Wauters en haar vriend uit Gent waren niet op de hoogte van de doortocht Jebi. Het koppel is op reis in Japan en was in de stad Kyoto, toen de tyfoon zijn doortocht maakte. "We wilden Bamboo Grove bezoeken, toen we merkten dat heel wat metro’s niet reden en verschillende winkels dicht waren. Toen we op internet zagen dat er een tyfoon op komst was, zijn we net op tijd kunnen terugkeren naar het hotel. Het hotel had ons niet gewaarschuwd."

Wauters en haar vriend bleven in het hotel en volgden de doortocht van de tyfoon op Japanse televisie. "Om 15 uur in de namiddag was de storm het hevigst. We voelden het hotel soms bewegen, wat erg griezelig was. Maar we hebben nooit zonder stroom gezeten."

De dag erna kon het koppel toch Bamboo Grove bezoeken. "Toen we uit het hotel kwamen zag je dat duidelijk dat er een storm was gepasseerd. Er lagen platen van daken op de grond, bomen die ontworteld waren, overal takken,… Maar je zag ook overal mensen poetsen", gaat Wauters voort.

"De meeste toeristische trekpleisters zijn opnieuw open. Ik vond het verrassend. In Baboo Grove waren de paden vrijgemaakt, er was al heel wat opgekuist. Slechts een paar plekken waren afgesloten voor het publiek. Ook de meeste metro’s rijden opnieuw. Het lijkt allemaal erg efficiënt te verlopen."

Ook professor Niehaus bevestigt de snelle aanpak van de Japanners voor de openbare structuren. Japan voert de herstellingen uit op basis van prioriteit. "De infrastructuur is het meest dringend, omdat die dient voor het functioneren van de stad. Zo komen de luchthaven en straten eerst aan bod, pas later de privégebouwen", aldus Niehaus. "Maar dat maakt dat bijvoorbeeld in Fukushima mensen nu nog steeds niet naar hun huizen kunnen terugkeren."

De snelle opbouw na de ravage is dus niet zozeer te wijten aan de werkethiek van de Japanner volgens Niehaus. Maar ligt eerder aan de ervaring met dit soort rampen, de voorlichting en de efficiënte manier waarop de verschillende diensten intussen samenwerken.