Martin Heylen: "De punctuele Duitser in mij moet het steeds vaker ­afleggen tegen de levensgenietende latino"

Even recapituleren. Exact twintig jaar geleden trok Martin Heylen voor het Eén-programma ‘Man Bijt Hond’ een lijn dwars door Vlaanderen, van Ophoven aan de Duitse grens tot Mariakerke aan de kust. Op goed geluk belde hij aan, op zoek naar de verhalen achter de gevels. Vandaag belt Martin voor ‘Zelfde Deur, 20 Jaar Later’ op zestig van die adressen opnieuw aan. "Met de vraag: ‘Is er nog iets gebeurd sinds de vorige keer?’ De antwoorden waren vaak onthutsend", zegt hij aan Dag Allemaal.

"Ik ben blij dat we hebben beslist om het exact zo aan te pakken als twintig jaar geleden, ja. Ook al maakt dat de zaken er zeker niet makkelijker op. Mensen vinden het soms niet fijn als ze zich niet hebben kunnen voorbereiden of fatsoeneren, maar het programma zou veel authenticiteit verliezen. In De Pinte belde ik twintig jaar geleden aan bij een vrouw die aan het poetsen was. ‘Doe mij dit niet aan’, zei ze. Wel, ik ben daar terug geweest, en geloof het of niet: mevrouw was weer aan het poetsen. ‘Allez Martin, dat is nu de tweede keer dat ge mij dit lapt’, zei ze."