Sien Eggers (67) neemt verrassend deel aan 'Dancing With The Stars': "Ik sta er versteld van hoe snel mijn lichaam recupereert"

Wanneer we Sien spreken, heeft ze net een repetitie van twee uur achter de rug. Maar ze ziet er nog opmerkelijk fit uit. "Energie doseren, dat helpt", zegt Sien in Dag Allemaal. "Vroeger ging ik altijd als een zotte doos tekeer, maar nu vertelt mijn lichaam me vanzelf wel dat mijn energie niet eindeloos is."

Ben je niet bang om kwetsuren op te lopen?

Natuurlijk. Maar wie bang is, krijgt ook slaag, hoor. Ik probeer daar niet aan te denken. En ik doe niets ­ondoordachts.

Je bent de meest onverwachte deel­nemer van de negen. Wat heeft jou doen toehappen?

De kans om m’n lichaam te gebruiken. Want het is een feit: je beweegt toch minder met ouder worden. Ik ga wel nog boodschappen doen met de fiets en zo, maar je voelt stilaan toch hoe je een beetje verroest. Al was mijn eerste gedacht toen die mail van ‘Dancing With The Stars’ binnenkwam: ‘Oh nee, daar ben ik te oud voor!’

Maar ze hebben je toch kunnen ­overhalen?

Welja. Ik kreeg nog een tweede mail, en dan vond ik het maar beleefd om persoonlijk te gaan zeggen waarom ik niet meedeed. Want ik voelde me wel vereerd dat ze aan mij gedacht hadden. Maar dat viel daar zo goed mee met al die toffe gasten, dat ik dacht: ‘Weet je wat, ik begin eraan. Ik ga dat gewoon doen!’ En nu ben ik in gang geschoten. Ik ga elke dag zwemmen en het effect was er al na één dag. Dat ­lichaam is blij, gewoon! Dit heb ik nog nooit gevoeld.

Je voelt je als herboren?

Maar ja! Ik heb meer energie, ik voel me wakkerder. De mensen moeten mij niet geloven, maar ik zou het echt willen uitbazuinen: ‘Mensen, ga meer bewegen!’ Je ­lichaam heeft er zoveel deugd van. Ik ga het alleszins proberen vol te houden, ook na ‘Dancing With The Stars’.

De stramme spieren moet je er dan wel bijnemen.

Ja, maar dat gaat voorbij. De eerste keer dat ik ging zwemmen, deed alles pijn. Nu zwem ik soms 800 meter bijeen. Yes!!! In het water beweeg je zo gracieus, als een poes. Ik sta er versteld van hoe snel mijn lichaam recupereert. Alleen al daarvoor ben ik zo dankbaar dat ik aan dit programma mag meedoen.

Er zal achter de schermen ook een ­kinesist beschikbaar zijn. Hoop je op een voorkeursbehandeling?

Ik denk dat elke kandidaat af en toe wel een extra massage zal willen, ook de jongelingen in de bende. (lacht) En ik ga dat natuurlijk ook niet afslaan.

Je wordt elke dag fitter. Dus je bent een niet te onderschatten kandidate?

Oei, dat wil ik niet gezegd hebben. Het zijn allemaal straffe kandidaten. Ian Thomas, Élodie Ouédraogo, James Cooke… Een hele verscheiden groep, maar echt een toffe bende.

Je hebt ook een danspartner. Een jonge knappe kerel?

Ja, of dacht je dat ze voor mij speciaal een oude vent uitgezocht hadden? (lacht) Pas op, ik heb eens iemand van 96 gezien die nog ­geweldig kon dansen. Maar ik ga graag om met jonge mensen. Die gedachten zijn nog fris. Die denken allemaal nog dat ze de wereld gaan veroveren. Pas met ouder worden moet je toegeven: ‘Hmm, dat gaat hier precies toch niet zo goed lukken met dat veroveren van de wereld.’

Heb jij een verleden met dans?

Op het conservatorium heb ik wel een basisopleiding bewegingsleer gehad. En toen ik bij de KVS in Brussel zat, ging ik af en toe dansen om mijn lijf wat recht te trekken. Ik ga nogal gemakkelijk in foetushouding en dat is slecht voor je rug. Daar heb ik veel aan gehad. Na de laatste dansles in juni kwam er een piepjonge danser naar mij en hij zei : ‘Madame, tu as fait beaucoup de progrès.’ Ik ben toen als een engel op een wolk naar de KVS gezweefd. I can dance! (lacht) Dat gevoel ga ik bij ‘Dancing With The Stars’ proberen op te roepen.

Hoop je stiekem op de ­overwinning?

Och, daar wil ik niet mee bezig zijn. Natuurlijk zit dat in iedereen wel een beetje, willen winnen en boven je eigen hoofd kunnen springen. Maar ik doe alleen mee voor het plezier.

Wat is je favoriete dans?

Heb ik niet echt. Ik ga nu veel leren de komende weken. Een vriend zei wel: ‘Als ze hiphop voorstellen, moet je dat niet doen. Daar ben je toch te oud voor’. Maar verder sta ik voor alles open.

Het is alleszins knap dat je meedoet. Ondervind jij aan den lijve dat in onze maatschappij iemand van boven de zestig al snel ­afgeschreven wordt?

Ik heb daar geen last van. Het ligt dikwijls aan de mensen zelf als ze stilvallen. Ik ben al twee jaar met pensioen, maar ik ben gewoon door blijven werken. Alleen: geen drie dingen tegelijkertijd meer, zoals vroeger. Dan doe je niets meer deftig. Ik was vroeger ook altijd gejaagd. Ik kon nooit eens blijven zitten bij iemand, want ik moest snel weer in de auto springen. Nu neem ik meer tijd voor mezelf, om te genieten van het leven en van mijn fantastische vriendenkring. Ik wil het graag goed hebben, ook met de collega’s.

De rollen die je speelt, zullen in de loop der jaren wel veranderd zijn.

Dat is de gang van het leven. Op een bepaald moment speel je geen jonge meisjes meer maar krijg je moederrollen aangeboden. En later wordt dat de rol van grootmoeder. Maar vanbinnen voel ik me nog een meisje van achttien, hoor. Ik doe nog zo graag zot.

Jij bent van nature vrolijk?

Ik geniet van het leven, ja. En als er iets niet goed is of je je niet goed voelt, dan moet je het zeggen. Iedereen staat klaar om je te helpen, heb ik gemerkt. Vroeger maakte ik me altijd veel te druk over van alles en nog wat. Dat doe ik niet meer. Tja, dat zijn van die lessen die het leven je leert.

Wat komt er nog aan, ­professioneel?

Ik ga opnieuw ’n stuk maken met Jessa Wildemeersch en Sofie Palmers. ‘Den beer heeft mij gezien’ heet het. Met de Russische schrijver Tsjechov als inspiratiebron, en zoals ons vorige stuk ‘L’étude’ frivool en cool en toegankelijk voor iedereen. Het stuk gaat in februari 2019 in première in het ­Arsenaal in Mechelen, en we toeren er ook mee door ­Vlaanderen.

En een nieuwe tv-rol?

Nog niet meteen, maar ik hoop dat ze nu eindelijk de derde reeks van ‘Eigen Kweek’ gaan uitzenden. Want die is drie jaar geleden opgenomen... Straks herkennen de mensen ons niet meer. Ik vind het zelf het beste seizoen van de drie.