Waarom palmbomen orkanen (bijna) altijd overleven

De voornaamste verklaring voor de grotere overlevingskans van palmbomen is hun structuur. Ze bestaan niet uit hout zoals ander bomen, maar uit een sponsachtige tissue. Bomen krijgen elk jaar een ring erbij waardoor hun stam dikker wordt. Verder hebben ze een bast of schors. Maar de palmboom is een vaatplant die niet in dikte groeit. In plaats daarvan bestaat de stam uit opeengestapelde bladvoeten waardoor de boom wel langer wordt. Die opeengestapelde stam bezit kneedbare cellen die gemakkelijk buigen en ook terugkeren naar hun oorspronkelijke positie.

Dat maakt de palmboom flexibel en bestand tegen felle rukwinden in warmere gebieden. De bomen kozen er met succes de beste groeivorm uit in de gebieden waar ze voorkomen. Daarbij is het wel belangrijk om de bomen in hun thuisland te laten groeien en niet in een kouder land zoals België (al zijn sommige soorten winterhard). Eenmaal ze worden overgeplant, doen ze het beduidend slechter. 

Bovendien zijn de palmbomen in Indonesië en Florida op dit moment ook  verzwakt. De tsunami en orkaan Michael zorgden immers voor heel wat wateroverlast. Niet enkel de huizen staan onder water, maar ook de bomen waardoor de grond week is en de wortels er makkelijker uitgerukt worden. Als het snel terug gaat stormen, zullen de felle rukwinden zegevieren en zijn enkele palmbomen allicht de dupe.

Er bestaan in totaal zo’n 4.000 verschillende soorten palmbomen. Allen komen ze voor in de tropen of subtropen waar de kans op orkanen groter is. De palmboom is overigens geen echte boom. In werkelijkheid is de palm gerelateerd aan grassoorten. Ze behoren tot de Arecales-familie –de botanische naam van een orde van eenzaadlobbige planten- die zo’n honderd miljoen jaar geleden voor het eerst opdook. Toen liepen er zelfs nog dinosauriërs rond.