Meer dan honderd jaar hebben de lichamen van de vier in de West-Vlaamse aarde gelegen, tot ze onlangs door archeologen werden ontdekt. Dat gebeurde bij opgravingen in Kaaskerke, een deelgemeente van Diksmuide waar zich ook de bekende Dodengang bevindt. Dat er Belgische soldaten worden opgegraven, is erg uitzonderlijk. Begin deze zomer werden nog drie soldaten van het 12de Linieregiment gevonden in Diksmuide, maar toen was het al sinds 1952 geleden dat er nog lichamen van Belgen aan de oppervlakte waren gekomen.

Identiteit

Dat het om soldaten het 11de Linieregiment gaat, een regiment dat decennialang in Hasselt was gekazerneerd en voornamelijk in Limburg rekruteerde, kon worden opgemaakt aan de hand van de uniformknopen. “Uit het onderzoek bleek verder dat de slachtoffers begraven werden”, zo klinkt het bij Defensie. “In de komende maanden zullen de Historische Pool van Defensie en het Instituut voor Veteranen – Nationaal Instituut Oorlogsinvaliden, Oud-strijders en Oorlogsslachtoffers alles in het werk stellen om de identiteit van deze slachtoffers te achterhalen, samen met deze van de drie Belgische militairen gevonden in juni”, zo klinkt het bij Defensie. “Zonder bijvondsten met bijvoorbeeld initialen of een stamnummer is dat geen sinecure. Het onderzoek zal bestaan uit het doorgronden van de historische archieven van de eenheid, het opmaken van een lijst met alle in aanmerking komende namen van vermisten en een individueel onderzoek naar alle namen op deze lijst om het aantal op historische basis te reduceren. Van de overblijvende kandidaat-slachtoffers moet dan familie opgespoord worden en indien deze DNA wil afstaan, kan dit vergeleken worden met dit van de slachtoffers om zo hopelijk tot een positieve identificatie te komen.”

Het onderzoek moet eind 2017 afgerond zijn zodat de slachtoffers in 2018, honderd jaar na het einde van de Eerste Wereldoorlog, een definitieve laatste rustplaats kunnen krijgen.

Slag om Diksmuide

Naar alle waarschijnlijkheid houdt de aanwezigheid van de stoffelijke overschotten verband met de erg bloedige Slag om Diksmuide, die in de herfst van 1914 plaatsvond. Nadat het Belgische leger zich op 6 oktober in allerijl uit het nationale bolwerk Antwerpen moest terugtrekken, namen de zes Belgische divisies op 15 en 16 oktober stelling achter de IJzer. Om de op handen zijnde Duitse aanval te breken, rekende de legerleiding op drie bruggenhoofden op de rechteroever van de IJzer: Nieuwpoort, Schoorbakke en Diksmuide. Op 18 oktober barstte de Slag om Diksmuide los. Gesteund door 6.500 Franse marinefusilliers, verdedigden zo’n 5.000 soldaten van de Belgische brigade Meiser (bestaande uit het Belgische 11de en 12de Linieregiment) de stad tegen de hardnekkige Duitse aanvalsgolven van het pas gearriveerde Vierde Duitse leger.

Terwijl Diksmuide in handen bleef van de Fransen en Belgen, staken de Duitsers op verschillende plaatsen de IJzer over. Onder andere bij Kaaskerke, waar ze de petroleumtanks langs de IJzer in handen kregen. De Belgische loopgraaf in de buurt van die petroleumtanks, kreeg al snel de naam een Boyau de la mort te zijn, een dodengang. Een legende was geboren.

Na verschillende dagen stand te hebben gehouden, werden de uitgeputte Belgen van het 11de en 12de Linie uiteindelijk op 27 oktober vervangen door Senegalese troepen. Op 30 oktober doorbraken de Duitsers de IJzerlinie bij Ramskapelle. Enkele dagen lang was de situatie echt kritiek, tot in Nieuwpoort de verlaten werden geopend, het wassende zeewater de IJzervlakte binnenstroomde en de oprukkende Duitsers een halt toeriep. Pas op 10 november moesten de Franse troepen ook Diksmuide, op de andere oever van de IJzer, opgeven na hevige Duitse aanvallen.

Kolonel Dusartplein

Als erkenning voor het aandeel van het 11de Linieregiment in de verdediging van Diksmuide en het tot staan brengen van de Duitsers aan de IJzer, werd het vaandel van de Limburgse eenheid bedacht met de eervolle vermelding ‘Dixmude’. Het 11de , dat sinds zijn oprichting in 1830 in Hasselt was gekazerneerd en vanaf 1875 werd ondergebracht aan de vandaag grotendeels afgebroken kazerne aan het Kolonel Dusartplein, werd uiteindelijk in 1956 ontbonden.