'Mijn land zal in ­december in Marrakech het globale pact over de migratie tekenen. Deze tekst vormt een grote vooruitgang (...) en levert een belangrijke hefboom voor een georganiseerde en bemeesterde sturing van de internationale mobiliteit.’

Eind september klonk Charles ­Michel (MR) tijdens zijn toespraak voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties stellig. Maar zes weken later verplicht de N-VA de premier om ­zijn belofte in te slikken.

• Lees ook de reconstructie: Kritiek N-VA is mosterd na de maaltijd

‘Deze tekst tekenen we niet’, bevestigde de woordvoerster van Theo Francken (N-VA) gisteren aan De Standaard. Op die manier formaliseerde ze een informele bemerking van de staatssecretaris. De N-VA steunt in geen geval het VN-akkoord waarover twee jaar onderhandeld werd. Volgens haar spoort het akkoord niet met het ‘regeerakkoord en het partijprogramma’. Ze maakte vorige week al een rist concrete bezwaren.

Tijdens De afspraak op vrijdag beet Francken nog op zijn tong. ‘Er is geen akkoord om te tekenen, er is geen akkoord om niet te tekenen.’ Hij vreesde dat het verdrag finaal toch bindend zou zijn. De staatssecretaris suggereerde dat het Global Compact for Migration de ‘illegale migratiechaos’ die ­‘Europa afbreekt’ zal bestendigen.

In de Kamer liet Michel donderdag zijn New Yorkse engagement onvermeld. Volgens zijn woordvoerder had hij niet de bedoeling om dit te verzwijgen. Maar vanaf januari maakt België deel uit van de VN-Veiligheidsraad. Een land dat het omgekeerde doet van wat een eerste minister op het belangrijkste VN-forum belooft, maakt geen solide indruk.

De N-VA heeft de premier in een houdgreep. Vorige week boog het kernkabinet zich over de kwestie. Daarbij werd afgesproken om de experts nog eens door de (technisch goedgekeurde) tekst te laten gaan. Minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) zal contacten leggen op Europees vlak. Want het was de weigering van een aantal landen om de tekst te tekenen, onder aanvoering van Oostenrijk, die ook de N-VA wakker schudde.

Of België zich op een lijn schaart met de Hongaarse president Viktor Orban of de Oostenrijkse premier Sebastian Kurz, blijft voorlopig onduidelijk. Aan de tekst zelf kan niets meer worden gewijzigd. Overigens is van een echte onder­tekening geen sprake. De vergadering in Marra­kech formaliseert de tekst bij unanimiteit, de eigenlijke stemming door de Algemene Vergadering is in januari gepland.

Barend Leys, de woordvoerder van de premier, geeft toe dat Michel aanvankelijk akkoord ging, maar dat hij als regeringsleider het ‘compromis vertegenwoordigt’ en dus rekening moet houden met de Vlaams-nationalisten. Het opstellen van een annex voor nationaal gebruik, dat het migratieakkoord interpreteert, kan soelaas bieden.