Staatssecretaris voor Bestrijding van de sociale fraude Philippe De Backer (Open VLD) verzet zich tegen de beslissing van de commissie Werkgelegenheid in het Europees Parlement om werknemers uit andere lidstaten al na één dag in België gewerkt te hebben recht te geven op een werkloosheidsuitkering.
‘Ik wil de deur niet openzetten voor uitkeringsfraude’, zegt De Backer woensdag.
Ook al moet het Europees Parlement over de richtlijn over de coördinatie van de nationale sociale zekerheidsstelsels nog onderhandelingen aanknopen met de lidstaten, beroert de stemming die dinsdag in de commissie Werkgelegenheid plaatsvond de gemoederen. Een meerderheid van de leden schaarde er zich achter het idee dat werknemers die in andere lidstaten aan de slag waren reeds na één dag werk in een nieuwe lidstaat aanspraak moeten kunnen maken op een werkloosheidsuitkering – dus ook in België.
Het voorstel van de commissie maakt het werk van controle- en inspectiediensten veel moeilijker.
Staatssecretaris De Backer reageert afwijzend op de stemming en zegt dat hij zich in de Raad zal verzetten tegen het voorstel van de parlementscommissie. ‘Ik heb als staatssecretaris hard ingezet op het aanpakken van nationale en internationale uitkeringsfraude. Met resultaten. Met dit voorstel van de commissie Werkgelegenheid en sociale zaken van het Europees Parlement wordt dat veel moeilijker.’
Volgens De Backer is iedereen aanspraak laten maken op een werkloosheidsuitkering na één dag in België gewerkt te hebben niet de juiste weg. ‘Bovendien wil ik de deur in ons land niet openzetten voor uitkeringsfraude en uitkeringstoerisme.’
Ook regeringspartij N-VA is het niet eens met het standpunt van de commissie, die volgens haar aanleiding geeft tot ‘welvaartstoerisme’. Staatssecretaris Zuhal Demir noemt het op Twitter het ‘slechtste idee ooit’.
De Backer wijst er nog op dat België een koploper is in de strijd tegen sociale fraude en sociale dumping. ‘Het voorstel van de commissie maakt het werk van controle- en inspectiediensten veel moeilijker. Ik hoop dat het standpunt wordt overruled door de plenaire zitting.’
