George Bush senior (1924-2018): oorlog als soldaat én president

Bush ziet op 12 juni 1924 het levenslicht in een steenrijke en politiek actieve familie. Hij geniet een zeer elitaire opleiding en wordt op zijn zeventiende voorgesteld aan zijn latere vrouw Barbara Pierce, zij is dan zestien jaar oud.

Op zijn achttiende verjaardag, in 1942, biedt Bush zich aan bij de Amerikaanse marine en wordt de jongste piloot tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij neemt veelvuldig deel aan missies en een ervan kost hem bijna het leven. Na de oorlog krijgt hij hiervoor een ‘Distinguished Flying Cross’, een eervolle militaire medaille.

George Bush gaat naar Yale en studeert er in 1948 af als econoom. Die kennis gebruikt hij om in Texas een fortuin te vergaren in de olie- en petroleumindustrie. Toch heeft Bush ook de politieke microbe overgekregen van zijn familie. Zo zetelt hij vanaf 1966 voor het eerst in het Huis van Afgevaardigden voor de Republikeinse partij en is hij onder meer directeur van de CIA.

Dat is allemaal niet voldoende voor Bush en in 1980 doet hij een eerste gooi naar het presidentschap. Hij slaagt er echter niet in om de nominatie van de Republikeinen binnen te krijgen. Ronald Reagan wel en die schopt het dat jaar meteen tot president. Bush neemt genoegen met een rol in de schaduw en zal acht jaar lang als vicepresident van Reagan fungeren.

Acht jaar later is het wel raak en Bush wordt de 41ste president van de VS. In zijn overwinningsspeech spreekt Bush de beroemde woorden: “Read my lips: no new taxes” (“Lees mijn lippen, geen nieuwe belastingen”). Velen geloven dat zijn belofte om geen nieuwe belastingen op te leggen hem de overwinning hebben opgeleverd.

Bush zijn presidentschap kenmerkt zich door een sterke buitenlandpolitiek. Zo zal hij in 1989 de Panamese dictator Manuel Noriega via een Amerikaanse invasie afzetten en antwoordt hij in zomer 1990 op de inval van de Iraakse president Saddam Hoessein in Koeweit. Hij valt met de steun van de VN-veiligheidsraad midden janari 1991 Irak aan en zweert Hoessein te zullen verslaan. De Iraakse troepen worden na wekenlange intensieve luchtbombardementen op Bagdad en andere Iraakse steden en een later grondoffensief uit de kleine oliestaat verdreven. Saddam blijft echter aan de macht. Bush wordt geprezen voor zijn internationale successen, maar wordt toch niet herkozen voor een tweede ambtstermijn, omwille van de economische problemen in de VS. De Democraat Bill Clinton volgt Bush begin 1993 op als president.

Wanneer zijn zoon George W. Bush in 2000 verkozen wordt tot president, verschijnt Bush sr. opnieuw vaker in het openbaar en steunt hij verscheidene politieke initiatieven. Zo richt hij in 2005 samen met voormalig president Clinton een fonds op voor de slachtoffers van orkaan Katrina en zamelt daarmee miljoenen dollars in.

Eind 2012 wordt Bush – dan 88 jaar – voor het eerst opgenomen in het ziekenhuis voor een longontsteking. Vanaf dan blijft hij met zijn gezondheid sukkelen. In 2015 valt de 91-jarige Bush en breekt een ader in zijn nek. Hij komt er bovenop, maar wordt begin 2017 opnieuw voor ademhalingsproblemen opgenomen.

Op 17 april 2018 moet George afscheid nemen van zijn vrouw en jarenlange steun en toeverlaat Barbara. Door de hevige emoties wordt hij naar het ziekenhuis gebracht, waar hij enkele dagen moet verblijven. Sinds het overlijden van Barbara is George nooit meer de oude geworden.