Regeringscrisis, aflevering 35. En op het einde van de dag blijft de regering gewoon zitten. Het is een samenvatting van de meest tumultueuze dag uit de annalen van Michel I. En wie had gedacht dat de storm die binnen de regering woedt even zou gaan liggen nadat N-VA woensdag had beslist om toch niet uit de regering te stappen, kwam er bekaaid van af. Zowel N-VA als Open VLD en CD&V duwden gisteren nog wat harder op het gaspedaal. Urenlang bestookten ze elkaar in het halfrond van de Kamer alsof hun leven ervan afhing. Urenlang was het N-VA-fractieleider Peter De Roover die als eenzame Vlaams-nationalistische strijder de salvo’s van de coalitiepartners moest zien te pareren. Voor het oog van de camera’s. En met als inzet de verdediging van of aanval op het Migratiepact.

Dat De Roover ’s ochtends de premier nog maar eens de les spelde en hem waarschuwde voor de gevolgen indien hij het pact zou steunen, deed de liberalen en christen-democraten uit hun dak gaan. In de Kamer matrakkeerden Open VLD-fractieleider Patrick Dewael en CD&V-voorzitter Wouter Beke de N-VA’er. Volgens de twee heeft de regering het pact al lang goedgekeurd en heeft N-VA zich daar nooit tegen verzet. “U heeft 30 bezwaren, maar ik heb die nooit gezien of gelezen”, fulmineerde CD&V-fractieleider Servais Verherstraeten. Patrick Dewael was nog harder. “Un ministre ferme sa gueulle ou démissionne”, zei hij met een verwijzing naar een citaat van gewezen Frans minister Jean-Piere Chevènement. Duidelijk was dat Open VLD en CD&V de Vlaams-nationalisten uit de regering willen duwen, maar die blijven gewoon zitten.

N-VA lijkt met geen stokken uit de regering te krijgen. En aangezien ook premier Michel zijn voortstrompelende ploeg op de been wil houden, wil hij Bart De Wever en co. ook niet te veel voor het hoofd stoten. Op de tribune van de Kamer weigerde hij te zeggen dat hij in naam van de regering naar Marrakech en New York gaat om het pact goed te keuren.

Vaag en voorzichtig

Tot ontgoocheling van zijn andere coalitiepartners én de oppositie. Die vonden de tussenkomst van de premier zo vaag en voorzichtig dat ze niet veel zin meer hadden om een resolutie te stemmen waarin ze het pact steunen. De groene en rode oppositie trok meteen aan de alarmbel, de zitting werd geschorst. Michel had die resolutie echter nodig om met steun van het parlement naar Marrakech te kunnen trekken en kon dus geen kant meer op. Door iedereen tevreden te stellen en de kool en de geit te sparen, was uiteindelijk niemand nog tevreden. Michel kon niet anders dan toegeven aan de oppositie, die eiste dat de resolutie nog zou worden aangescherpt. “De regering moét het pact goedkeuren”, noteerden alle voorstanders van het pact tijdens de schorsing van de Kamer handgeschreven op een velletje papier. De garantie kon nu zelfs ook PS overtuigen om mee te stemmen. Niet alleen de socialisten, maar ook de groenen en CDH keurden met een grote meerderheid de resolutie goed. Terwijl Michel eerst vooral N-VA had gespaard, was de situatie ’s avonds weer in evenwicht.

VIDEO. Peeters of Beke? Linda De Win toont duidelijk wie voor haar belangrijkst is

De olifant in de kamer

Na een dag vol theater, urenlang geruzie en parlementaire manoeuvres was er politiek uiteindelijk niets veranderd. De regering blijft nog altijd zitten, maar de olifant in de kamer zit er ook nog altijd. Michel heeft enkel wat tijd gekocht. De cruciale vraag of België het Migratiepact moet goedkeuren blijft. Op 19 december moet Michel het pact goedkeuren of zich onthouden. De discussie erover zal ook de komende dagen en weken in alle hevigheid terugkomen. Terwijl de meerderheidspartijen met getrokken messen tegenover elkaar staan, doet de eerste minister alsof de regering voort regeert. Gisterenavond stuurde hij gewoon de agenda van de ministerraad door die voor vandaag gepland staat. Van het pact op die agenda geen spoor. Mocht Frank Deboosere een politiek verslaggever zijn, zou hij zeggen: “Morgen zijn we er weer met meer weer”.