Seksisme in de kunstsector: “Zat je tampon verkeerd?’
De kunstwereld wordt algemeen als een progressieve sector gezien, toch is seksisme ook daar nog springlevend. Dat blijkt uit heel wat getuigenissen van vrouwen uit de sector in cultureel magazine Rekto:verso. Actrice Barbara Sarafian kan erover meespreken. “Je moet er als vrouw zogezegd maar tegen kunnen dat ze in je achterste knijpen”, getuigt ze vandaag in De Morgen
Rekto:verso nodigde een 50-tal vrouwen uit het kunstenveld uit om op een eigen forum anoniem te getuigen: hoe seksistisch is de dagelijkse cultuurpraktijk? Hun selectie van reacties biedt een brede waaier van subtiele en minder subtiele confrontaties.
“Je moet er als vrouw zogezegd maar tegen kunnen dat ze in je achterste knijpen, je publiekelijk negeren of denigrerende opmerkingen maken omdat je actrice en geen acteur bent”, getuigt actrice Barbara Sarafian vandaag in de krant De Morgen. “Ik verdien ook nog altijd minder dan mannelijke collega’s. We zijn echt nog heel ver van huis. Als het over man-vrouwverhoudingen gaat, is dit allesbehalve een progressieve sector.”
Lees hier 5 opmerkelijke getuigenissen uit Rekto:verso:
“Een voormalig minister van cultuur sprak me aan op een tentoonstellingsopening die ik had gecoördineerd, ‘om me te vertellen dat ik mooie benen had’.”
“Een bevriende professionele danseres veroordeelde streng een collega. ‘Met zo’n gezicht gaat ze weinig opdrachten krijgen. Lelijke mannen op een podium zijn interessant om naar te kijken. Lelijke vrouwen op een podium, dat is ongemakkelijk.’ ”
“Een directeur van een kunstinstelling toonde op zijn telefoon de foto’s van de meisjes waar hij in Azië tijdens een zakenreis mee naar bed was geweest.”
“Ik werd uitgenodigd voor een optreden tijdens een literaire avond, door de directeur van een literaire organisatie. Ik vond de opzet en het programmaconcept problematisch op het gebied van gender, en besloot na een korte mailwisseling de uitnodiging af te slaan. Kort daarna ontmoette ik de man tijdens een ander literair programma. ‘Dus jij bent degene die weigerde op te treden op mijn literaire avond’, vroeg hij. ‘Ja’, antwoordde ik, ‘dat ben ik.’ Hij keek me kort aan, draaide zich half van me weg en vroeg al weglopend: ‘Zat je tampon verkeerd?’ ”
“Een mannelijke collega verspreidde de roddel dat ik de nieuwe minnares van de directeur zou zijn en daardoor mijn functie had gekregen. Hij vertelde dit aan tal van collega’s, aan kunstenaars en aan curatoren in de sector. Het foute gerucht werd door velen als juist aangenomen, doorverteld en achtervolgt me af en toe nog steeds.”
plusartikels. Je moet nog even inloggen. Zo herkennen we je als abonnee.
