Rechter beslist: twee kinderen van IS-strijdster in Turkije moeten reisdocumenten naar België krijgen

Amina Ghezzal (29) was zes jaar geleden vanuit België afgereisd naar het IS-kalifaat, waar ze twee kinderen kreeg van een Belgische man. Eerder dit jaar, op 3 april, werd ze in Turkije veroordeeld tot tien jaar cel voor terrorisme. Haar kinderen werden een tijd in Turkije opgevangen door Amina’s moeder, Rachma Ayad, en momenteel door Amina’s zus. Uit DNA-analyse is gebleken dat het voor 99,9 procent vaststaat dat de moeder van Amina de grootmoeder is.

Volgens meester Mohamed Ozdemir, de advocaat van grootmoeder Rachma Ayad, konden de kinderen in Turkije niet rekenen op opvang of onderwijs, en moesten de kinderen naar België gehaald worden om hun rechten te vrijwaren. De kinderen hebben zelfs de Belgische nationaliteit, aangezien de vader Belg was, aldus nog de advocaat.

De Belgische staat bracht daartegen in dat de moeder eerst in België de afstamming gerechtelijk moest laten vaststellen alvorens de kinderen naar België konden komen. De kortgedingrechter heeft die argumentatie nu van de hand gewezen en beslist dat de kinderen reisdocumenten moeten krijgen. De Belgische staat kan nog in beroep gaan tegen het vonnis.

Volgens sp.a-Kamerlid Hans Bonte bevestigt de uitspraak dat er rechtsgrond voor is dat kinderen met de Belgische nationaliteit recht hebben op consulaire ondersteuning. Maar hij wil vermijden dat kwetsbare kinderen, nu de winter voor de deur staat, zelf op pad moeten voor die bijstand. “We weten het overgrote deel zelf zitten”, zegt de burgemeester van Vilvoorde, van waar zelf veel Syriëstrijders vertrokken.

Bonte wil dan ook dat de Belgische ambassades of consulaten zelf actief op zoek gaan naar kinderen met de Belgische nationaliteit, ze de nodige documenten bezorgen en naar ons land repatriëren. De sp.a’er wil zo voorkomen dat andere kinderen in Syrië, Irak of Turkije dezelfde bijstand via de rechter moeten afdwingen. 

Hij dringt ook aan op de snelle behandeling van zijn resolutie in het parlement. Daarin wordt de regering opgeroepen actief medewerking te verlenen aan de repatriëring van kinderen die vastzitten in oorlogsgebied, vluchtelingenkampen of gevangenissen. Het gaat om kinderen jonger dan tien jaar, maar die vaak nog erg jong zijn.