Merci, Soufiane, om de fragiele, gedeukte reputatie van hiphop weer aan het wankelen te brengen
De redactie van De Morgen zet de blik op oneindig. Vandaag: Sasha Van der Speeten over hiphop in de media.
Een vervelend nevenverschijnsel van Soufiane Eddyani’s tienerpooierschandaal is dat hiphop er maar weer eens van langs krijgt. Merci, Soufiane, om de fragiele, gedeukte reputatie van één van mijn geliefde muziekgenres opnieuw aan het wankelen te brengen. Alsof we niet genoeg hadden aan de walgelijke fratsen van Boef, XXXTentacion, 6ix9ine en R.Kelly.
Met mij staren ongetwijfeld heel wat hiphopfans meewarig naar de extreme hoogte- en dieptepunten die de desbetreffende cultuur vandaag doormaakt. Zeker, het is fantastisch dat een muziekgenre, dat decennialang (al dan niet gewild) verkeerd begrepen werd door (veelal blanke) opiniemakers van invloedrijke mainstreammedia, eindelijk zijn gram haalt. Torenhoge streamingcijfers en hiphopeerbetonen in musea en theater worden helaas gecounterd door de overgemediatiseerde aandacht voor de uitwasemen van de hiphopcultuur. Enter Soufianes zieke stuntje.
Te veel valse profeten
Met hiphop is het dus vandaag zoals met Gert Late Night: iedereen heeft er een mening over, vooral zij die het ritje nooit helemaal uitzitten. Radiopresentatoren van jongerenzenders haasten zich om zo swag mogelijk te klinken. Broodschrijvers pleuren halfbakken opiniestukken de wereld in of schuiven irrelevante artiesten naar voren als the next big thing. Echt, bovengetekende overweegt vaker en vaker om voor onbepaalde tijd niet meer over hiphop te schrijven. Er is te veel ruis. Te veel gezwets. Er zijn te veel valse profeten zonder referentiekader.
Netfix bulkt van de hiphopdocu’s. Dus what the fuck kan het excuus zijn?
Gek, toch? Netflix bulkt van de hiphopdocu’s. Rapture. Hiphop Evolution. The Defiant Ones. Sample This. Stretch And Bobbito. Via Ambrosiaforheads.com of Fourthree slok je de ene na de andere muziekdocumentaire binnen. Op Genius.com lees je analyses van hiphoplyrics. Het régent boeken over het genre. Er worden zelfs podcasts over legendarische hiphopalbums gemaakt. What the fuck kan het excuus zijn?
Met nattevingerwerk kan je geen generatiekloven overbruggen. Laat staan een heersende subcultuur begrijpen
Met nattevingerwerk kan je geen generatiekloven overbruggen. Laat staan een heersende subcultuur begrijpen waarin klerelijertjes als Soufiane Eddyani wijdogige kids blaasjes wijsmaken. Knowledge Reigns Supreme wist Lawrence Parker al. Google het.
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
