Januari is nog niet ten einde, en nu al staat de teller voor het aantal bedreigde banen op 3.165. Daarmee beleven we de slechtste januari sinds 2010. Toen gingen 3.494 jobs voor de bijl. En ook toen was er, net als nu met Proximus, één grote herstructurering die alle aandacht opeiste: de sluiting van Opel Antwerpen, waarbij 2.600 banen verloren gingen.

Minder uitzendkrachten

Is dit een tijdelijke inzinking? Of is er meer aan de hand? “Er is nog geen reden tot paniek”, sust Peter Vanden Houte, hoofdeconoom van ING België. “Al kan je er niet onderuit dat het optimisme van vorig jaar minstens plaats heeft geruimd voor realisme en zelfs voorzichtigheid. Dat zat er aan te komen: sinds een halfjaar is de uitzendarbeid aan het afkalven. En als bedrijven minder uitzendkrachten inhuren, dan volgt doorgaans een periode dat ze ook minder rekruteren.”

Al is ‘minder rekruteren’ nog altijd iets anders dan ‘meer ontslaan’. “Klopt. We zien eigenlijk twee fenomenen die elkaar versterken. Ten eerste is er de digitaliseringsgolf, die nog aan snelheid wint. De herstructurering bij Proximus is het perfecte voorbeeld: vooral grotere bedrijven, met name in de dienstensector, worden getroffen door de digitaliseringsgolf, die nóg aan kracht wint nu artificiële intelligentie volop doorbreekt. Mensen wier job geautomatiseerd kan worden, dreigen uit de boot te vallen. Al creëert dat tegelijk ook kansen voor mensen met de juiste vaardigheden: er mag bij Proximus dan al sprake zijn van 1.900 ontslagen, er zouden ook 1.250 aanwervingen komen.”

Ten tweede is er het feit dat de economische cyclus stilaan over zijn hoogtepunt heen is. “Er is zeker nog geen sprake van een recessie”, aldus Vanden Houte. “Maar de groeivertraging is wel degelijk een feit. En dan worden ondernemers voorzichtiger.”

Niet voor niets staat het ondernemersvertrouwen in ons land op zijn laagste peil in bijna anderhalf jaar. In Duitsland, een van onze belangrijkste handelspartners, staat het zelfs op het laagste peil in drie jaar. “En dan is er nog de euro. Die staat weliswaar zwakker dan de dollar, maar is wel relatief sterk in vergelijking met de munten van handelspartners als het Verenigd Koninkrijk of de groeilanden. Dat heeft een impact op de winsten van de bedrijven. Om die enigszins op peil te houden, hakken bedrijven vaak in de kosten. En dan kom je, of je dat nu wil of niet, al snel bij het personeel uit.”

Al wijst de econoom er wel op dat de werkloosheid nog altijd historisch laag staat en dat het aantal vacatures piekt. “Bovendien rekruteren bedrijven nog volop. Alleen halen die veel minder het nieuws.”

Kris Peeters ontvangt vakbonden callcenters Proximus

Morgenvroeg om 9 uur gaat het gemeenschappelijk vakbondsfront van de callcentersector op de koffie bij minister van Werk Kris Peeters (CD&V). De bonden vrezen dat het herstructureringsplan van Proximus bijkomend 1.500 banen zal kosten bij onderaannemers waar het telecombedrijf een beroep op doet, zoals Mifratel (Moeskroen en Gent), Ikanbi (Luik), IPG (Hasselt, Antwerpen en Brussel), B-connected (Brussel) en Call Excell (Hasselt). Proximus heeft die bedrijven gevraagd om over te schakelen op “meer kostenefficiënte werkmodellen via nearshoring en offshoring”, in mensentaal: met goedkopere krachten in het buitenland. “Pure sociale dumping. En dat bij een bedrijf waar de overheid met 53 procent de grootste aandeelhouder is”, klinkt het bij de bonden in koor.